Скалица
Ска́лица (словак. Skalica, ним. Skalitz, венг. Szakolca) — Словакин анăçĕнчи хула, Чехи çĕрепе юнашар, районăн тĕпĕ. Скалицăра 15 пине яхăн çын пурнать, Çурçĕр Загорье çĕрĕн этеплĕх тĕпĕ.
Хулан кун-çулĕ
тӳрлетПĕрремĕш çынсем Скалица таврашне неолит тапхăрĕнче, пирĕн эрăччен 4000 çулта килсе тухаççĕ. Хула Аслă Морави шутне кĕрет, пĕрремĕш 1218 çулта Венгри патшалăхĕн шутĕнче.
1372 çулта венгр патши Аслă Людовик I Скалицăна ирĕк патша хули правине парнелет, хула карман хӳтлĕхĕсене хăпартать, хула çыннисене куланайран хăтараççĕ тата ытти те. Малашне Сигизмунд Люксембургский хӳтĕлесе пулăшса пынă май, Скалица XVII ĕмĕртенпе Венгри патшалăхĕнчи сутă-илӳ паллă тĕпĕ, Словакире калăпăшпе пиллĕккĕмĕш хула пулса тăрать.
XIX ĕмĕрĕн вĕçĕнче Скалица, Мартинпа тата Ружомберокпа пĕрле, словаксене вăйпа венкăрлассине хирĕç словак юхăмĕн тĕпĕсенчен пĕри пулса тăрать.
1918 çулта Скалица темиçе кун хушши Словаки тĕп хули пулнă, 1919 çултанпа хула Чехословаки шутĕнче. «Бархат уйрăлавĕ» хыççăн 1993 çултанпа Словакире.
Паллă вырăнĕсем
тӳрлетСкалицăра сахал мар паллă вырăн сыхланса юлнă —
- таса Георгин рим ротанди,
- карманăн хӳтлĕхĕсем,
- иезуитсен костёлĕ,
- прихут костёлĕ,
- францискансен мăнастăрĕ.