Çĕнĕ Сăмаравкка
Çĕнĕ Сăмаравкка — Тутарстанри Теччĕ районĕнчи çухалнă ял[1]. Хальхи вăхăтра хăйне уйрăм тĕл, вырăн. Ял çухаличчен унта вырăссем пурăннă пулнă[2].
Çĕнĕ Сăмаравкка
|
Тавралăх
тӳрлетТеччĕ районĕнчи "упа кĕтесĕнче" вырнаçнă.
Халăх йышĕ
тӳрлетХальхи вăхăтра никам та пурăнмасть[1].
Истори
тӳрлет
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)<Куçару: >
Совет тапхăрĕнчи пурнăç пирки
тӳрлетКунта, Çĕнĕ Сăравккара, пурăннă юлашки çын[3]:
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)От деревни Нов.Сумароково к нашему времени остался один дом, в котором, рядом с колхозной пасекой, у леса жила 81-летняя баба Лена (Елена Васильевна Гончар), теперь она проживает в г. Тетюши. А когда-то здесь было более 30 подворий.<Куçару: >
Кивĕ Сăмаравкка еплерех пĕтни пĕрки ак çапла каласа параççĕ:
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)В 1975 году все жители Сумарокова перебрались в новые дома села Жуково. Председатель А.С.Рыжов активно содействовал переезду и отстроил жилье для переселенцев. А в 1978 году из Сумарокова уехал последний житель, и оно перестало существовать.<Куçару: 1975-мĕш çулта Кивĕ Сăмаравкка çыннисем Шÿккев ялĕнчи çĕнĕ çуртсене пурăнма куçнă. А.С.Рыжов председатель çакăншăн питĕ тăрашнă, куçакансем валли çуртсем хатĕрленĕ. 1978-мĕш çулта Кивĕ Сăмаравккаран юлашки çын куçса кайнă та ял тĕппипех пĕтнĕ.>
Çĕнĕ Сăмаравкка пĕтни пирки вара ак çапла каланă[1]:
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)А в 1978 году из Сумарокова уехал последний житель, и оно перестало существовать. Такая же участь постигла и Новое Сумароково. Деревня была переименована по названию прихода церкви в Старое Сумароково, к которому относилась. Названия «старое» и «новое» были прибавлены для того, чтобы различать населенные пункты. До революции деревней владел помещик, здесь была начальная школа. В годы коллективизации около 30 местных хозяйств объединились в колхоз «КИМ» («Коммунистический Интернационал Молодежи»), который позже вошел в состав колхоза «Рассвет». В конце 1980-х годов в деревне Новое Сумароково проживала лишь одна семья Чумаковых из четырех человек.<Куçару: >
Кăсăклă фактсем
тӳрлет- Кивĕ Сăмаравккара хĕрачасене вĕрентмелли ятарлă вăтам шкул пулнă[1].
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)По соседству с барской усадьбой в конце 19 века стояло деревянное здание школы для девочек. В 1902 году в ней случился пожар, в котором погибли 14 девочек. Памятники погибшим сохранялись в ограде церкви до 1960-х годов. В 1907 году на этом месте было построено двухэтажное каменное здание. После открытия в ней обучались дети зажиточных крестьян. В революционное время гимназия была закрыта, в здании размещался детский дом для сирот.<Куçару: 19-мĕш ĕмĕрĕн вĕçĕнчи улпут çурчĕпе юнашар хĕрачасен шкулĕн йывăç çурчĕ пулнă. 1902-мĕш çулта унта пушар сиксе тухнă, 14 хĕрача вилнĕ. Чиркÿ картинчи вилнсене асăнса лартнă палăк 1960-мĕш çулсемччен сыхланнă. Çак вырăнта 1907-мĕш çулта икĕ хутлă чул çурт туса лартнă. Чухăн мар хресченсен хĕресем вĕреннĕ. Революци хыççăн гимназие хупнă. Асăннă çуртра тăлăх ачасен усравĕ вырнаçнă.>
- Кивĕ Сăмаравккари хĕрачасен шкулĕнче 1908-1903-мĕш çулсенче Тимĕрçенсем Ваççа Аниççи (1893-1975) вĕреннĕ.
Çав. пекех
тӳрлет- Çĕнĕ Сăмаравкка.
- Шӳккев ял тăрăхĕ.
Вуламалли
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ 1, 2, 3 тата 4 Мышев Юрий Владимирович / Сайт учителя истории. — 22.06.2015 - 18:18
- ^ Исчезнувшие населѐнные пункты Республики Татарстан: справочник 2022 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 3-мӗшӗнче архивланӑ. / под ред. Р.В.Шайдуллина. – Казань: ОП «Институт татарской энциклопедии и регионоведения АН РТ», 2016. – 320 с.
- ^ КРАТКАЯ ИСТОРИЧЕСКАЯ СПРАВКА 2020 ҫулхи Кӑрлач уйӑхӗн 25-мӗшӗнче архивланӑ. — Mуниципальные районы Тетюшский муниципальный район О районе Сельские поселения МО "Жуковское СП"