Çӳçен йышшисем

(Çӳçенлисем ҫинчен куҫарнӑ)

Çÿçенлисем[1] (лат. Poáceae), çавăн пекех латинла тепĕр ят та пур[1]:(лат. Gramíneae, вырăсла «злаки», анчах чăвашла кун пек чухне епле каламалли паллă мар); чăвашла çÿçен йышшисем теме те пулать. — Ӳсентăрансен йышĕ, вăл йыша, самахран, çаксем кĕреççĕ: тулă, ыраш, сĕлĕ, рис, куккурус, урпа, вир, бамбук, сахăр хăмăшĕ.

Çавăн пекех

тӳрлет

Асăрхавсем

тӳрлет
  1. ^ 1 тата 2 Пăх: Цвелёв.

Литература

тӳрлет
 
«Викисăмахсар» логотипĕ
«Викисăмахсарта» статья пур «хăяхлисем»
  • Цвелёв Н. Н. Порядок злаки (Poales) // Жизнь растений в 6-ти т. Т. 6. Цветковые растения / Под ред. А. Л. Тахтаджяна. — М.: Просвещение, 1982. — 543 с. — С. 341—378.
  • Злаки // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.(2009 çулхи Ҫурла уйӑхӗн 20-мĕшĕнче тĕрĕсленĕ.)