Кивĕ Сăмаравкка
{{#coordinates:}}: нельзя иметь более одной первичной метки на странице
| ял пулнă вырăн | |
Кивĕ Сăмаравкка
| |
| Патшалăх | РФ |
| Вырнаçу | Теччĕ районĕ |
| Никĕслевçĕ | Сумароков графсем |
| Статус | Ял хуçалăх çĕрĕ |
Кивĕ Сăмаравкка — Тутарстанри Теччĕ районĕнчи çухалнă ял[1]. Хальхи вăхăтра хăйне уйрăм тĕл, вырăн. Ял çухаличчен унта вырăссем пурăннă пулнă[2].
Тавралăх
тӳрлетТеччĕ районĕнчи "упа кĕтесĕнче" вырнаçнă.
Халăх йышĕ
тӳрлетХальхи вăхăтра никам та пурăнмасть[1].
Истори
тӳрлет
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)Что касается его краткой истории, могу сообщить, что свое название, по основной версии, село получило от фамилии местных землевладельцев – графов Сумароковых. В дореволюционное время барская усадьба располагалась в западной части села. Сам помещик – владелец этих земель, проживал в Петербурге, приезжал в село на отдых. Останавливался во флигеле, жена и сын проживали в каменном доме. По образованию он был медиком. По воспоминаниям старожилов помогал врачевать крестьян, освидетельствовал их и в случае необходимости лечил. До 1960-х годов в селе стояла старая каменная церковь. До 1938 года в ней велась служба. В ограде стояла часовенка. После закрытия храма в нем планировалось разместить больницу, но здание в 1960-х годах разобрали на строительные нужды.<Куçару: >
Совет тапхăрĕнчи пурнăç пирки
тӳрлет
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)В 1930-е годы в селе был образован колхоз «Красный борец». В 1958 году он вошел в состав колхоза «Рассвет». Центральной усадьбой стало село Жуково. (оно сохранилось), куда перевели почту и сельсовет.<Куçару: >
Ял еплерех пĕтни пĕрки ак çапла каласа параççĕ:
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)В 1975 году все жители Сумарокова перебрались в новые дома села Жуково. Председатель А.С.Рыжов активно содействовал переезду и отстроил жилье для переселенцев. А в 1978 году из Сумарокова уехал последний житель, и оно перестало существовать.<Куçару: 1975-мĕш çулта Кивĕ Сăмаравкка çыннисем Шÿккев ялĕнчи çĕнĕ çуртсене пурăнма куçнă. А.С.Рыжов председатель çакăншăн питĕ тăрашнă, куçакансем валли çуртсем хатĕрленĕ. 1978-мĕш çулта Кивĕ Сăмаравккаран юлашки çын куçса кайнă та ял тĕппипех пĕтнĕ.>
Кăсăклă фактсем
тӳрлет- Ялта хĕрачасене вĕрентмелли ятарлă вăтам шкул пулнă[1].
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)По соседству с барской усадьбой в конце 19 века стояло деревянное здание школы для девочек. В 1902 году в ней случился пожар, в котором погибли 14 девочек. Памятники погибшим сохранялись в ограде церкви до 1960-х годов. В 1907 году на этом месте было построено двухэтажное каменное здание. После открытия в ней обучались дети зажиточных крестьян. В революционное время гимназия была закрыта, в здании размещался детский дом для сирот.<Куçару: 19-мĕш ĕмĕрĕн вĕçĕнчи улпут çурчĕпе юнашар хĕрачасен шкулĕн йывăç çурчĕ пулнă. 1902-мĕш çулта унта пушар сиксе тухнă, 14 хĕрача вилнĕ. Чиркÿ картинчи вилнсене асăнса лартнă палăк 1960-мĕш çулсемччен сыхланнă. Çак вырăнта 1907-мĕш çулта икĕ хутлă чул çурт туса лартнă. Чухăн мар хресченсен хĕресем вĕреннĕ. Революци хыççăн гимназие хупнă. Асăннă çуртра тăлăх ачасен усравĕ вырнаçнă.>
- Вырăнти хĕрачасен шкулĕнче 1908-1903-мĕш çулсенче Тимĕрçенсем Ваççа Аниççи (1893-1975) вĕреннĕ.
Çав. пекех
тӳрлет- Çĕнĕ Сăмаравкка.
- Шӳккев ял тăрăхĕ.
Вуламалли
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ 1, 2 тата 3 Мышев Юрий Владимирович / Сайт учителя истории. — 22.06.2015 - 18:18
- ^ Исчезнувшие населѐнные пункты Республики Татарстан: справочник 2022 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 3-мӗшӗнче архивланӑ. / под ред. Р.В.Шайдуллина. – Казань: ОП «Институт татарской энциклопедии и регионоведения АН РТ», 2016. – 320 с.