Раневская Фаина Георгиевна
(Фаина Раневская ҫинчен куҫарнӑ)
Фаи́на Гео́ргиевна (Григо́рьевна) Ране́вская (хĕр чухне Фаи́на Ги́ршевна Фе́льдман; çурла, 27 1896, Таганрог — утă, 19 1984, Мускав) — совет театрпа кино артисчĕ, СССР халăх артисчĕ.
| Фаина Раневская | |
 | |
| Çуралнă чухнехи ят: | Фаина Гиршевна Фельдман |
|---|---|
| Çуралнă вăхăт: | (15) çурла, 27 1896 |
| Çуралнă вырăн: | Таганрог, Раççей Империйĕ |
| Вилнĕ вăхăт: | утă, 19 1984 |
| Вилнĕ вырăн: | Мускав, СССР |
| Гражданлăх: | СССР |
| Професси: | Актриса |
| IMDb: | ID 0709993 |
Биографи
тӳрлет,_1900_%D0%B3%D0%BE%D0%B4.jpg)
Фаина (сулахайри) гувернанткăпа, Белла аппăшĕпе тата Яков пиччĕшĕпе.
Таганрог, 1900 çул.
Таганрог, 1900 çул.
|
Если бы я, уступая просьбам, стала писать о себе, это была бы жалобная книга «Судьба — шлюха». Фаина Раневская[1]
|
|
Фаина Фельдман 1896 çулта çурлан 15-мĕшĕнче Таганрогра пуян еврей çемьинче çуралнă.
Фаинăсăр пуçне çемьере виçĕ ывăл (Яков, Рудольф тата Лазарь) тата Белла хĕр пурăннă. 1898 çулта çемье ашшĕ хушнипе Николай урамĕнчи 12-мĕш тунă çурта куçнă (унчен çак вырăн Михаил Николаевич Камбуров купсан пулнă)[2].
Мария хĕрарăм гимназинче пĕлӳ пухнă: мусăка, ют чĕлхесене вĕреннĕ. Театр ăна 14 çулта туртма пуçланă, А. Ягелло (А. Н. Говберг) харпăр театр студине çӳренĕ, 1914 çулта вĕçленĕ.
1915 çулта Мускава тухса кайнă. Большая Никитская урамĕнче, пĕчĕк пӳлĕмре пурăннă. Çак тапхăрта М. Цветаевăпа, О. Мандельштампа, В. Маяковскипе паллашнă, пĕрремĕш хут В. Качалова тĕл пулнă. Хăй асилнипе, Фаина Георгиевна Качалова юратса пăрахнă, унăн пултарулăхĕпе киленнĕ[3].
Ашшĕ-амăшĕ тата пиччĕшĕ революци хыççăн Раççейрен тухса кайнă та Прагăра тымар янă.
Фильмографи
тӳрлет- 1934 — Пышка — Госпожа Луазо
- 1937 — Дума про казака Голоту — Попадья
- 1939 — Ошибка инженера Кочина — Ида, çĕвĕç арăмĕ
- 1939 — Подкидыш — Ляля
- 1939 — Человек в футляре — гимнази инспекторĕн арăмĕ
- 1940 — Любимая девушка — тетка Добрякова
- 1941 — Мечта — Роза Скороход
- 1941 — Как поссорился Иван Иванович с Иваном Никифоровичем — Горпина
- 1942 — Александр Пархоменко — таперша
- 1943 — Новые похождения Швейка («Солдатская сказка») — тетушка Адель
- 1943 — Три гвардейца («Родные берега») — Музей директорĕ
- 1944 — Свадьба — мамаша
- 1945 — Небесный тихоход — медицина профессорĕ
- 1945 — Слон и верёвочка — бабушка
- 1947 — Весна — Маргарита Львовна
- 1947 — Золушка — Мачеха
- 1947 — Рядовой Александр Матросов — врач
- 1949 — Встреча на Эльбе — миссис Мак-Дермот
- 1949 — У них есть Родина — фрау Вурст
- 1958 — Девушка с гитарой — Свиристинская
- 1960 — Осторожно, бабушка! — бабушка
- 1960 — Драма ( телефильм) — Мурашкина
- 1963 — Так и будет
- 1964 — Лёгкая жизнь — «Королева Марго»
- 1964 — Фитиль № 25 — «Карты не врут» чюжетри юмăç
- 1964 — Фитиль № 33 —«Не поеду» сюжетри гражданка Пискунова
- 1965 — Сегодня — новый аттракцион — цирк директорĕ
- 1965 — Первый посетитель — эпизод ролĕ: ватă хĕрарăм
- 1980 — Комедия давно минувших дней
Мультфильмсене сасă кĕртни
тӳрлет- 1943 — «Сказка о царе Салтане»
- 1970 — «Карлсон вернулся» — фрекен Бок
Театрти рольсем
тӳрлет
- Васса («Васса Железнова» Горького, 1936)
- Берди («Лисички» Л. Хеллман, 1945)
- Манька-спекулянтка («Шторм» В. Н. Билль-Белоцерковскин, 1951)
- Бабушка («Деревья умирают стоя» А. Касона, 1958)
- Этель Сэвидж («Странная миссис Сэвидж» Дж. Патрикăн, 1966)
- 1969 — «Дальше — тишина» Вина Дельмар. Режиссёр: Анатолий Эфрос — Люси Купер[4]
- Филицата («Правда — хорошо, а счастье лучше» А. Н. Островского, 1980)
Парнесемпе чыссем
тӳрлет- СССР халăх артисчĕ (1961).
- Виçĕ хутчен Сталин парнин лауреачĕ (1949, 1951, 1951).
- Ленин орденĕ (1976)
Астăвăм
тӳрлет- Фаина Георгиевна Раневская çуралнă çуртра (Таганрог, Фрунзе ур., 10), 1986 çулхи çурлан 29-мĕшĕнче астăвăм хăмине вырнаçтарнă;
- [Таганрог]]: Ф. Г. Раневская ятне пĕр урама тивĕçтернĕ;
- Таганрогра, Фаина Георгиевна çурална çуртпа юнашар, 2008 çулхи сăвăн 160-мĕшĕнче Раççейре пĕрремĕш Раневская палăкне (авторĕ — Давид Бегалов) уçнă.[5]
- 2008 - çу: Таганрогра пĕрремĕш тĕнче театр Фина Раневская ячĕллĕ «Аслă провинци» фестиваль.
Çавăн пекех пăхăр
тӳрлетВуламалли
тӳрлет- Владимирова М. Великая провинция // Таганрогская правда. — 2008. ака — 18.
- Скороходов Г. Разговоры с Раневской. — М.: Астрель: АСТ, 2007. — С. 411. — ISBN 978-5-17-047599-5
- Владимирова М. Котлостроители поставят Раневской памятник // Таганрогская правда. — 2007. чӳк— 14.
- Скороходов Г. Разговоры с Раневской. — М.: АСТ, Олимп, 1999.
- Раневская Ф.Г. Дневники на клочках. — М.: Издательство Фонда русской поэзии при участии альманаха «Петрополь», 1999.
- Щеглов Д. Фаина Раневская. Монолог. — М.: Олимп, Русич, 1998. — (Женщина-Миф).
- Щеглов А. Раневская: Вся жизнь. — М.: Издательство Захаров, 2005. — ISBN 978-5-8159-0860-4.
Асăрхавсем
тӳрлет- ^ Гейзер, 2012, с. 296
- ^ Дом екатеринославского купца Гирша Хаимовича Фельдмана по улице Николаевской 10 2014 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 22-мӗшӗнче архивланӑ.
- ^ Фаина Раневская: «Судьба-шлюха» / автор-составитель Д. Щеглов. — АСТ. — «Астрель», 2004. — 30000 экз. — ISBN 5-17-014443-1
- ^ Моссовет ячĕллĕ театр. Пуçтараканĕ Валентин Маркович Школьников. М.: Искусство, 1985, 294 с илл.
- ^ В Таганроге появится памятник Фаине Раневской
Каçăсем
тӳрлет- Фаина Раневская(акăлч.) Internet Movie Database сайтĕнче
- Фаина Георгиевна Раневская
- Сайт Фаина Раневская
- Фаина Раневская. Случаи. Шутки. Афоризмы. информация об издании
- Афоризмы Фаины Раневской 2008 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 19-мӗшӗнче архивланӑ.
- Афоризмы Раневской об актерах и любви 2009 ҫулхи Ҫу уйӑхӗн 28-мӗшӗнче архивланӑ.
- Вспомним незабываемую 2009 ҫулхи Ака уйӑхӗн 29-мӗшӗнче архивланӑ.
- Жизнь и судьба Фаины Раневской
- Алексей Щеглов "Записки "эрзац-внука". Журнал "Огонёк", №52, 1996 2009 ҫулхи Ҫурла уйӑхӗн 17-мӗшӗнче архивланӑ.