ИрнакАтăл ывăлĕ, палхар-хунсен ĕмпĕвĕ.

Пурнăçĕ, ĕçĕсем тӳрлет

Кури Вантер хăйĕн "Чăваш халăхĕн историйĕ" кĕнекинче Аттил ывăлĕсем пирки çапла çырать:

"Атăлăн юратнă ывăлĕ Эрнак (Ирнак) хăйĕн ушкăнĕпе Днестр шывĕ Хура тинĕсе юхса тухнă вырăналла юлнă. Унăн славян халăхĕсемпе вăрçса вилмелле пулнă".

Паллă тĕпчевçĕ М.И.Артамонов çырать:

"Многие ученые полагают, что болгары, оказавшиеся беспокойными соседями Восточно-Римской империи на Дунае, представляют одно из подразделений гуннов, после распадения державы Атиллы поселившиеся в Малой Скифии, т.е. в степи северо-западного Причерноморья, между Дунаем и Днестром, под начальством любимого сына Атиллы Ирнака".

Эллак вилнĕ хыççăн Ирнак кăнар-тиккĕ пулса тăрать. Аттил вилнĕ хыççăн хунсен утлă çарне гепитсем Недао хули патĕнче çĕмĕрсе тăкаççĕ. Çакăн хыççăн пăлхарсем, хасарсем тата сăварсем Хунстанран уйрăлса хăйсен элне йĕркелесшĕн кĕрешме тытăнаççĕ. Вĕсем вара сарăккăрсем ятпа пурăнма тытăнаççĕ. Ирнак çак йăхсене ытти хунсен йăхĕсемпе каллех пĕрлештересшĕн кĕрешнĕ, анчах ку ĕç кăлăхах пулнă. Ирнак хăçан вилни паллă мар. Вăл вилнĕ хыççăн сарăкăрсем историрен çухалма тытăнаççĕ.

"Возглавляемый ими союз распался, —

çырать ун пирки М. И. Артамонов, —

и входившие в него племена в дальнейшем выступают в других комбинациях и под другим лидерством. Возможно, что крушение сарагурского союза связано с вторжением савар, которые, вытеснив их вместе с оногурами идругими племенами из Западной Сибири и Южного Приуралья, сами вслед за ними явились в степи Северного Предкавказья..."

Асăрхавсем тӳрлет

Вуламалли тӳрлет

  • Otto J. Maenchen-Helfen: Die Welt der Hunnen, Wiesbaden 1997 (Erstaufl. 1978)

Каçăсем тӳрлет

</noinclude>


Хунсен ĕмпĕвĕсем
Атăл | Ирнак | Моте | Пӳçӳйттан | Çиликкат | Çинçипул | Тинĕс | Улат | Хуханье | Эллак |