Пригожин Илья Романович
Пригожин хушаматлă урăх çынсем çинчен Википедире статьясем пур.Илья́ Рома́нович Приго́жин (фр. Ilya Prigogine; кăрлачăн 25-мĕшĕ, 1917, Мускав — çăвăн 28-мĕшĕ 2003, Брюссель[1]) — бельги тата американ физикĕ тата химикĕ, раççей кăкĕнчен тухнăскер, Нобелĕн хими премин лауреачĕ (1977), Бельги викончĕ.
| Пригожин Илья Романович | |
| Илья Романович Пригожин | |
 | |
| Çуралнă вăхăт: | 05 кăрлач 1917 |
|---|---|
| Çуралнă вырăн: | Мускав, Раççей империйĕ |
| Вилнĕ вăхăт: | 08 çу 2003 |
| Вилнĕ вырăн: | Брюссель, Бельги |
| Патшалăх: |
Раççей империйĕ, Бельги |
| Ăслăх сфери: | хими, физика |
| Альма-матер: | ирĕклĕ Брюссель университечĕ (фр. Université Libre de Bruxelles) |
| Паллă: | диссипативлă структурăсене чи малтан уçнă |
| Чыславсемпе парнесем |
 Нобель парни химипе (1977) |
Кун-çулĕпе ĕçĕ-хĕлĕ
тӳрлет1989 çулта Бельги патши Пригожина виконт титулĕпе тивĕçтерет.
Çемье
тӳрлетПиччĕшĕ — Александр Пригожин (фр. Alexandre Prigogine, 1913—1991) — орнитолог, нумай çул хушши Бельгин Конгăри вĕçен кайăксене тĕпченĕ ăсчах (финн.).[2][3]
Первая жена (1943) — поэтесса Хелен Йофе (фр. Hélène Jofé, 1921—1988),[4] сын Ив (Yves Prigogine, род. 1945), антрополог. Вторая жена (1961) — Марина Прокопович (акăл. Marina Prokopowicz), сын Паскаль (Pascal Prigogine, род. 1970).
Ĕçĕсем
тӳрлет- И. Пригожин. Философия нестабильности 2007 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 14-мӗшӗнче архивланӑ. // Вопросы философии. 1991, № 6, с. 46-52
- Пригожин И., Николис Г. Познание сложного 2010 ҫулхи Ака уйӑхӗн 4-мӗшӗнче архивланӑ.: Введение (пер. с англ. Пастушенко В. Ф.) Изд. 2-е, стереотип.
- Пригожин И. Введение в термодинамику необратимых процессов. — ИЛ.
- Пригожин И. Неравновесная статистическая механика. — Мир.
- Пригожин И., Дефэй Р. Химическая термодинамика. — Наука.
- Гленсдорф П., Пригожин И. Термодинамическая теория структуры, устойчивости и флуктуаций. — Мир.
- Пригожин И. От существующего к возникающему: Время и сложность в физических науках. — Наука.
- Пригожин И., Стенгерс И. Порядок из хаоса. Новый диалог человека с природой. — Прогресс.
- Николис Г., Пригожин И. Самоорганизация в неравновесных системах: От диссипативных структур к упорядоченности через флуктуации. — Мир.
- Николис Г., Пригожин И. Познание сложного. — Мир.
- Пригожин И. Молекулярная теория растворов. — Металлургия.
- Пригожин И., Стенгерс И. Время. Хаос. Квант. — Прогресс.
- Пригожин И. Конец определенности. — РХД.
- Пригожин И., Кондепуди Д. Современная термодинамика. От тепловых двигателей до диссипативных структур. — Мир.
- Пригожин И. Определено ли будущее. — ИКИ.
Çавăн пекех пăхăр
тӳрлетВуламалли
тӳрлет- Бородкин Л. И. Бифуркации в процессах эволюции природы и общества: общее и особенное в оценке И. Пригожина 2011 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 18-мӗшӗнче архивланӑ. // Информационный бюллетень ассоциации «История и компьютер», № 29, 2002.
Асăрхавсем
тӳрлет- ^ Belgische Nobelprijswinnaar Ilya Prigogine overleden \\ De Standaard 30 mei 2003 (нид.)
- ^ Alexandre Prigogine
- ^ Цитатăланă чухнехи йăнăш Неверный тег
<ref>; для сносокautogenerated1не указан текст - ^ Helene Prigogine
Каçăсем
тӳрлет- И. Р. Пригожин пурнăçĕнчи кăсăк фактсем 2017 ҫулхи Раштав уйӑхӗн 28-мӗшӗнче архивланӑ.
- Нобель комитечĕн сайтĕнчи информаци (акăлч.)
- Профиль Илья Романович Пригожинăн РĂА официаллă сайтĕнче
|
Ку ăсчах-химик пирки вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр. |