Итлар

Итлар, — кăпчак кнеçĕ.

Китанпа пĕрле 1095 çулта Владимир Мономахпа килĕшӳ тунă. Унччен Святослав ывăлне тыткăна илнĕ. Каярах кăпчаксем тимлĕхне çухатнине пула вырăссем торксемпе пĕрле Китана çывăрнă чухне вĕлернĕ. Итларĕ вара Переяславльте вилнĕ. 1095 çулта вăл Ратибор патĕнче хăнара пулнă. Лешĕн Олбег ывăлĕ ăна шăтăкран ухăпа персе вĕлернĕ.

Вуламалли

• Итлар // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.