Князь, — IX-XVI ĕмĕрсенче славянсен тата хăш-пĕр халăхсен патшалăха е унăн пайне тытса тăнă феодал титулĕ. Кайран вара дворянсен титулĕ.

Князь титулне 1917 çулхи чӳк уйăхĕн 10 «Сословисемпе граждан чинĕсене пĕтерни» ВЦИК декречĕпе пĕтернĕ.

Хĕрарăм пирки сăмах пырать пулсан, майра-кнеç теме пулать. Кнеç арăмĕ — кнеç майри.

Литература

тӳрлет
  • Князь // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
  • Князь // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
  • Boroń P. Kniaziowie, królowie, carowie… Tytuły i nazwy władców słowiańskich we wczesnym średniowieczu. — Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2010. — 328 s.

Каçăсем

тӳрлет
 
«Викисăмахсар» логотипĕ
«Викисăмахсарта» статья пур «кнеç»