Иванов Прохор Иванович

Иванов хушаматлă урăх çынсем çинчен Википедире статьясем пур.

Иванов Прохор Иванович (1901-1920) — çар çынни, граждан вăрçин паттăрĕ.

Иванов Прохор Иванович
Ĕçлев тĕсĕ:	çар çынни (хĕрлĕ çарçă)
Çуралнă вăхăт:	1901
Çуралнă вырăн:	Хусан кĕперни, Етĕрне уесĕ, Йăлкăш ялĕ
Гражданлăх:	Раççей империйĕ, Раççей Федерацийĕ
Вилнĕ вăхăт:	1920
Вилнĕ вырăн:	Крым

Пурнăçĕ

Йăлкăш ялĕнче çуралса ÿснĕ. (Халĕ Чăваш республикин Элĕк районĕ).

Çавăн пекех пăхăр

• Граждан вăрçи.

Асăнмалăх

• Паттăра асăнса хайланă "Эсĕ халăх чĕринче" юрă пур (мусăкĕ: А.М. Михайлов, сăвви: В.А. Урташ, вырăсла текст: А.И. Дмитриев).

Вуламалли

• Шорников Б. Прохор Иванов. Ш.: Чăв.кěн.изд-ви. 1972.
• Демьян Бедный. Красноармеец Иванов. Поэма (вырăсла).
• Петĕр Хусанкай. Çĕрте те çĕрместпĕр. Поэма.

Каçăсем

• Рубиновая звезда. Шагурин Николай Яковлевич. ЭПИЛОГ. «СМЕРТИ НЕ ПОДВЛАСТНО!»
• Бессмертие Прохора Иванова.