Vanitas
Ванитас (лат. vanitas — «ахаль тӑрӑшни, уссӑр мухтану») — барокко тапхӑрӗн ӳнер жанрӗ, аллегориллӗ натюрморт, унӑн композицийӗн тӗп вырӑнне яланхи пек ҫын пуҫ купташки йышӑнать. Натюрмортӑн ирхи аталанӑвӗн, пурнӑҫ хӑвӑрт иртнине, уссӑр киленӳ тата вилӗм тӑтӑшсӑр ҫывхарса килнине аса илтерес тӗллевпе ӳкернӗ ӳкерчӗксем. Ытларах Фландрире тата Нидерландсенче XVI тата XVII ӗмӗрсенче сарӑлнӑ, жанрӑн хӑшпӗр тӗслӗхӗсем Францире тата Испанире тӗл пулни пур.
Термин Кивӗ халалӑн сӑввинчен (Еккл. 1:2) «Уссӑр тӑрӑшни, каланӑ Екклесиаст, уссӑр тӑрӑшни, — пур те уссӑр тӑрӑшни!» (лат. vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas) пулса тухнӑ.
Тата пӑхӑр
тӳрлетВуламалли
тӳрлет- Звездина Ю. Н. Эмблематика в мире старинного натюрморта: К проблеме прочтения символа. М., 1997.
- Тарасов Ю.А. «Vanitas» и «memento mori» в голландской живописи XVII века // Голландский натюрморт XVII века. — СПб: Издательство С.-Петербургского университета, 2004. — С. 66—78.
- Raymond J. Kelly. To be, or not to be : four hundred years of vanitas painting
- Naomi Popper-Voskuil. Selfportraiture and vanitas still-life painting in 17th- century Holland
- Helene E. Roberts. Vanitas // Encyclopedia of Comparative Iconography: Themes Depicted in Works of Art. — Routledge, 2013. — P. 883—889.
Каҫӑсем
тӳрлет- Les vanités d'Amsterdam (фр.). Тĕрĕсленĕ 10 Нарӑс уйӑхӗн 2017.