Чей

Чей (китай 茶 — «ча́» кантон тата мандарин диалекчĕсенче, «те̂» амой тата «тца»тайвань, яп. 茶 «тя» и お茶 «о-тя») — чей (тĕсĕ Thea sinensis,çулçине е туратне вĕретсе, вĕретнĕ шывра тăратса тунă шĕвек. Анлă каласан — ĕçмелли кирек епле ӳсен-тăрана шывра тăратса е вĕретсе тунă шĕвек.

Чейе хатĕрлени

Ă ă Ĕ ĕ Ç ç Ӳ ӳ

Чей тĕсĕсем

Чей курăкĕ тĕсĕпе

Китай уйрăмлăхĕ, е Thea sinensis sinensis: тĕслĕх, китай: юннань, улун и др.), яппун (сенча), дарджилинг, формосă, вьетнам, индонези, грузин тата ыттисем те,
Ассам уйрăмлăхĕ, Thea sinensis assamica: инди (ассам тата ытти те), цейлон, кени, уганди тата ытти те,
Камбоджă уйрăмлăхĕ, малтан кăтартнисен хутăшĕ: Индокитайăн хăш çĕрĕсенче акса ӳстереççĕ.

Акса ӳстернипе

Китай. Китайра тĕнчери чейĕн пур тупăçăн чĕрĕкне пуçтараççĕ. Кунта чейĕн пур тĕсĕсене (шурă, сарă, симĕс, хĕрлĕ, хура) туса илеççĕ). Китайри пур чей курăкне китай чей тĕмминчен пухаççĕ. Пур китай чейĕ — çулçăллă, ватма-касма юрамасть. Чылай тĕслĕ ырă шăршăллă чей пуçтараççĕ.
Инди. Инди — чей промăçлăхĕпе иккĕмĕш çĕршыв.

Чейе 2003—2005 çулта пухни

Чейе пухнă 2005 — пурĕ 3400 т. ; Китай 27 %; Инди 24 %; Шри-Ланка 9 %; Кени 9 %; Турци 6 %; Индонези 5 %; Юлашки 20 %

Вырăнĕ	Çĕршыв	пин тоннă	%
1.	Китай	885	27,7
2.	Инди	789	24,7
3.	Шри-Ланка	303	9,5
4.	Кени	290	9,1
5.	Индонези	159	5,0
6.	Турци	131	4.1
7.	Вьетнам	94,5	3.0
8.	Япони	92	2.9
	Пурĕпе	3197	100,0

Çав. пекех

Вуламалли

Чай и чайная торговля в России и других государствах. Андрей Субботин. С.-Петербург: Издание Александра Григорьевича Кузнецова. Год: 1892 Страниц: 692
Лу Юй «Канон чая», перевод с древнекитайского, введение и комментарии Александра Габуева и Юлии Дрейзис. Москва: Гуманитарий, 2007. — 123 с ISBN 978-5-91367-004-5

Каçăсем

Чей çинчен хыпарсем
Чее халалласа
Чей порталĕ
Чейĕн тĕсĕсем: хури, симĕсси, каркаде, начарланма. 2016 ҫулхи Юпа уйӑхӗн 10-мӗшӗнче архивланӑ.