Фраки́сем (ав.гр. Θρᾳκός; лат. Thraci; пăлх. Траки) — авалхи халăх, Балкан çурутравĕн çурçĕр-тухăçĕнче тата Кĕçĕн Азин çурçĕр-анăçĕнче пурăннă индоевропа йăхĕсене кĕрекен группа [1]. малтанхи индоевропа палеобалкан чĕлхисен йышне кĕрекен фраки чĕлхипе пупленĕ,. Фракисен мăнаçлă йăхĕ — одриссемп.эрч. 450 çулта Фракире патшалăх чăмăртанă, тепĕртакран ăна Филипп Македонский пăхăнтарнă (çав вăхăтра Филиппополь никĕсленнĕ), 46 çулта Калигула чухне римлянсене пăхăнма тытăннă, XIV ĕмĕртенпе турккăсем айне пулнă[2].

Палеобалкан чĕлхисем Тухăç Европăрап. эрч. V—I ĕмĕрсенче

Фраки йăхĕсем

тӳрлет

Аялтарах фраки йăхĕсен ят-йышне кăтартнă:

Асăрхавсем

тӳрлет
  1. ^ [ Фракисем] — ПСЭ
  2. ^ Фракия // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 4 т. — СПб.: 1907—1909.
  3. ^ 1 тата 2 Геродот, История 4:93

Литература

тӳрлет
  • Данов Х. М. Древна Тракия. — София: 1968.
  • Златковская Т. Д. Возникновение государства у фракийцев (VII—V вв. до н. э.). — М.: 1971.
  • Фракийское искусство и культура болгарских земель. Каталог выставки. — М.: 1974.
  • Цончева М. Художественото наследство на Тракийските земи. — София: 1971.
  • Detschew D. Die Thrakischen Sprachreste. — W.: 1957.
  • Wiesner J. Die Thraker. — Stuttg.: 1963.
  • Болгарская академия наукы . — София: 1979.

Каçăсем

тӳрлет