Фракисем
Фраки́сем (ав.гр. Θρᾳκός; лат. Thraci; пăлх. Траки) — авалхи халăх, Балкан çурутравĕн çурçĕр-тухăçĕнче тата Кĕçĕн Азин çурçĕр-анăçĕнче пурăннă индоевропа йăхĕсене кĕрекен группа [1]. малтанхи индоевропа палеобалкан чĕлхисен йышне кĕрекен фраки чĕлхипе пупленĕ,. Фракисен мăнаçлă йăхĕ — одриссем — п.эрч. 450 çулта Фракире патшалăх чăмăртанă, тепĕртакран ăна Филипп Македонский пăхăнтарнă (çав вăхăтра Филиппополь никĕсленнĕ), 46 çулта Калигула чухне римлянсене пăхăнма тытăннă, XIV ĕмĕртенпе турккăсем айне пулнă[2].
Фраки йăхĕсем
тӳрлетАялтарах фраки йăхĕсен ят-йышне кăтартнă:
- Бессем
- Бизалтсем
- Битинсем
- Гетсем[3]
- Даксем:
- Дии
- Киконсем
- Медсем
- Мушкăсем
- Нипсеи[3]
- Одомантсем
- Одриссем
- Пиерийсемы (пиеридсем)
- Сатрсем
- Скирмиадсем (Геродот, История 4:93)
- Травссем
- Трибаллсем
- Эдонсем
Асăрхавсем
тӳрлетЛитература
тӳрлет- Данов Х. М. Древна Тракия. — София: 1968.
- Златковская Т. Д. Возникновение государства у фракийцев (VII—V вв. до н. э.). — М.: 1971.
- Фракийское искусство и культура болгарских земель. Каталог выставки. — М.: 1974.
- Цончева М. Художественото наследство на Тракийските земи. — София: 1971.
- Detschew D. Die Thrakischen Sprachreste. — W.: 1957.
- Wiesner J. Die Thraker. — Stuttg.: 1963.
- Болгарская академия наукы . — София: 1979.
Каçăсем
тӳрлет- Фракийцы // Большая советская энциклопедия.