Рагу (фр. ragoût; фр. ragoûter — аппетита хăпарт) —

Цюрихле рагу


Этимологи тӳрлет

Ют чĕлхерен кĕнĕ апата палăртакан кивçен сăмах вырăс чĕлхинче хăтлă вырăн тупнă, каярах чăваш чĕлхине те куçнă. Пĕрремĕш çак термина Радищев çырнисенче вулама пулать[1].

Рецепт тӳрлет

Совет Союзĕнче аш-какайсăр шăмăсенчен рагу пĕçернĕ, ăна тĕрлĕ пĕрпĕрлĕхсенче «студентсен рагу», «журналистсен рагу», «учительсен рагу».

Тĕрлĕ халăх тĕпелĕнче тӳрлет

Тĕрлĕ халăхăн рагу евĕрлĕ çимесем пур. Чи паллараххисем : Францири рагу фин, цюрихле рагу, фрикасе е итальянсен болонла рагу.

Гуляш тата бефстроганов çаплах рагу йышне кĕреççĕ.

Британ утравĕсенче рагупа тăванла апата стью теççĕ, чи паллăраххи — айришле рагу. Çаплах рагу евĕрлисен шутне нимĕçсен айнтопф çимине кĕртеççĕ.

Японире сумо кĕрешӳпе хăтланакансем тянконабэ (en:Chankonabe) апата кăмăллаççĕ.

Асăрхавсем тӳрлет

Каçăсем тӳрлет