Пуян (пăлхар пикĕ)

(Пуян (пăлхарсен пикĕ) ҫинчен куҫарнӑ)
Ытти пĕлтерĕшсене Пуян (пĕлтерĕшсем) статьяра пăхăр.

ПуянАтăлçи Пăлхар пикĕ.

Кун-çулĕ

тӳрлет

Вырăссен паллă тĕпчевçи И. Березин унăн çинчен çапла çырать:

«Те (Субадей с войском) дошли до города Кернека и других мест и заставили покориться. Тамошние владельцы Баян и Динеку пришли и иъявили покорность принцам; будучи пожалованы, возвратились назад, но опять восстали…».

А.П.Смирнов хăйĕн кĕнекинче те Пуянпа Тинекку Кĕрнек пикĕсем пулнине çирĕплетсе калать.

1223 çулта пăлхарсем хăйсен çĕрĕ çине сĕкĕнсе кĕнĕ тутар-монголсене Кĕрнек хули патĕнче çĕмĕрсе тăкнă.

"История Чувашской АССР" кĕнекере вĕсем çинчен çапла çырнă:

«В результате монголо-татарского нашествия 1236 года Волжская Булгария потеряла свою независимость. Однако население Среднего Поволжья не сразу покорилось монголо-татарам. В 1239-1240 годах произошло восствние против иноземных захватчиков. Восстание возглавили болгарские князья Баян и Джику. В 1241 году монголам пришлось вторично завоевывать болгарскую землю.»

Пуянпа Тинекку ертсе пынă вăрçă икĕ çула тăсăлнă.

Вуламалли

тӳрлет
  • И. Березин, «Нашествие Батыя на Россию».
  • А.П.Смирнов «Атăлçи пăлхарсем»
  • «История Чувашской АССР»
  • Юхма Мишши, «Авалхи чăвашсем, Шупашкар, 1996.