Пушăт — çăкан тата ытти хăшпĕр çулçăллă йывăçсен (хураман, хăван) çăпата, кунтăк тата ытти çавнашкал япаласем тума юрăхлă хуппи[1]. Ватăрах йывăçсен хуппинчен мунчала, курăс кăларма пулать[2], вăл вара чăпта, канат[3], ала[4] тума юрăхлă.

Пушăтран тунă япаласем

Мĕнре-ха курăс тата пушăт уйрăмлăхĕ? Курăсран мунчала, чăпта тăваççĕ, пушăтртан — çăпата, кунтăк.

Çавăн пекех

тӳрлет

Асăрхавсем

тӳрлет
  1. ^ Лыко // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  2. ^ Мочало // Новый энциклопедический словарь: В 48 томах (вышло 29 томов). — СПб., Пг., 1911—1916.
  3. ^ Мочальный промысел // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  4. ^ Донец Е.П., Рачков П.А. Плетение из лозы и лыка. — М.: Ранко-пресс, 1993. — С. 56. — 64 с.