Почтальон
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Почтальон (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Почтальо́н (итал. postiglione) — почтă ведомствинчи хĕсметçĕ; почтăри продуктсене (çыру, хаçат, посылка, телеграмма тата почтăпа куçарни) валеçсе çӳрекен çын[1].
Истори
тӳрлетРеволюцичченхи Раççейре «почтальон» сăмаха почтă ĕçĕнче 1716 çултанпа усă курма тытăннă; унчен почта продукчĕсене çитерсе паракан хĕсметрисене почтарьсем тенĕ, ялсенчисене почтальонсем, хуларисене — çыру паракансем теме те пултарнă.
Галерея
тӳрлетПалăксем
тӳрлет- Почтальон палăкĕ, Перечин райцентрĕ, Карпат лешьен облаçĕ, Украина
- Почтальон палăкĕ, Тĕмен, РФ (2013)[2].
- Почтальон палăкĕ, Кургане, Главпочтамт умĕнче, (Гоголь урамĕ, 44)[3].
- Почтальон палăкĕ, Минск, Беларуç.
- Почтальон палăкĕ, «Пони-экспресс», Солт-Лейк-Сити, АПШ.
- Хĕр-почтальон палăкĕ, Хомутово, Иркутск облаçĕ, РФ.
- Почтальон палăкĕ, Марбург, Германи.
- Почтальон палăкĕ, Алапӳ, Тутарстан, РФ.
- Фронтри почтальон палăкĕ, Воронеж, РФ.
- Почтальон палăкĕ, Чулхула, РФ.
- Почтальон палăкĕ, Джакарта, Индонези.
- Почтальон палăкĕ, Фленсбург, Германи.
- Печкин почтальон палăкĕ, Луховицы, Мускав облаçĕ, РФ.
Çав. пекех
тӳрлетЛитература
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ Почтальон // Большой филателистический словарь / Н. И. Владинец, Л. И. Ильичёв, И. Я. Левитас, П. Ф. Мазур, И. Н. Меркулов, И. А. Моросанов, Ю. К. Мякота, С. А. Панасян, Ю. М. Рудников, М. Б. Слуцкий, В. А. Якобс; под общ. ред. Н. И. Владинца и В. А. Якобса. — {{{1}}} м: Радио и связь, 1988. — 40000 экз. — ISBN 5-256-00175-2 (2011 çулхи Ака уйӑхӗн 24-мĕшĕнче тĕрĕсленĕ.)
- ^ В Тюмени установлен памятник почтальону.
- ^ Памятники продавцам газет и почтальонам.