Лупас (ахăртнех, коми лобос — «начар çурт, сарай»)[1]  — кун пирки тĕрлĕ тĕлте тата тĕрлĕ чĕлхере тĕрлĕ япалана калама пултараççĕ. Чи пысăк паллă — çилтен, çил-тăманран, сивĕрен сыхлакан япала мар вăл. Çавăн пекех лупасай текен ăнлав та пур.

Gapahuk

Вуламалли тӳрлет

  • Етимологічний словник української мови : у 7 т. : т. 3 : Кора — М / Ін-т мовознавства ім. О. О. Потебні АН УРСР ; укл.: Р. В. Болдирєв та ін ; редкол.: О. С. Мельничук (гол. ред.) та ін. — К. : Наукова думка, 1989. — Т. 3 : Кора — М. — 552 с. — ISBN 5-12-001263-9.
  • Лабаз // Словник української мови : в 11 т. — К. : Наукова думка, 1970—1980.

Асăрхавсем тӳрлет