Каллисто (çулташ)
Каллисто (лат. Callisto; грек Καλλιστώ) — Юпитерăн Галилео Галилей уçнă 4 спутниксенчен пĕри, калăппăшĕпе иккĕмĕш спутникĕ. Ятне авалхи грек мифологири Зевсăн еркĕнне — Каллистона асăнса панă. Ят пама Симон Марийсĕннĕ[1]. Марий ку сĕнĕве Кеплер Иоганн панă тесе каланă[2]. Галилей Галилео 1610-мĕш çулхи кăрлач уйăхĕнче спутника тата Юпитерăн 3 пысăк спутникĕсемпе пĕрле уçнă(Ио, Европой тата Ганимедом)[3] Курăнакан çăлтăр виçи - 5,65 (в хирĕç тăнинче)[4] . Юпитер тавра çăврăнать.
Орбита пахалăхĕсем | |
---|---|
категори | |
Уçни | |
уçакан | Галилео Галилей |
уçнă вырăн | |
уçнă вăхăт | 08.01.1610 |
Орбита пахалăхĕсем | |
Афели | |
Перигели | |
Мăн çуртĕнĕл | 1 882 700 км |
Орбитăллă эксцентриситет | 0,0074 |
Орбитăллă тапхăрĕ | |
Сидери тапхăрĕ | 16,6890184 кун |
Орбитăллă хăвăртлăхĕ | 8,204 км/ç |
Вăтам аномали | |
Тайăмĕ | 0,192° (Лаплас тӳремçин тĕлне) |
Хăпаракан çыххин долготти | |
Перицентрăн аргуменчĕ | |
Спутниксем | |
Физика пахалăхĕсем | |
Размер | |
Экваториаллă радиус | |
Полярлă радиус | |
Планета пичĕн лаптăкĕ | 7,30Шаблон:Esp км2 (0,143 çĕрĕн)Шаблон:Ref label |
Хĕсĕнни | |
Калăпăшĕ | 5,9Шаблон:Esp км3 (0,0541 çĕрĕн)Шаблон:Ref label |
Йывăрăшĕ | 1,075 938 ± 0.000 137Шаблон:Esp кг (0,018 çĕрĕн) |
Вăтам тачăлăхĕ | 1,834 4 ± 0,003 4 г/см3 |
Экватăрти йывăрăшăн вăйĕ | 1,235 м/ç2 (0,126 g)Шаблон:Ref label |
Иккĕмĕш космос хăвăртлăхĕ | 2,440 км/çШаблон:Ref label |
Сидерлĕ çаврăнăвăн тапхăрĕ | синхронлă (Юпитера пĕр енĕпе çăвăрăннă) |
Эквтăрти çаврăну йĕрлĕ хăвăртлăхĕ | синхронлă |
Çаврăну тĕнĕлĕ эклиптика тайăмĕ | нулевой |
çурçĕр полюсĕнче Тӳррĕн хăпарни | |
Тайăнни | |
Альбедо | 0,22 (геометри) |
Планета пичĕн температури | |
Чи сивĕ | 80 ± 5 |
Вăтам | 134 ± 11 |
Чи вĕри | 165 ± 5 |
атмосферăн йышĕ | |
Планета питĕнчи пусăмĕ | 7,5 пБар |
Радиаци фоне сахаллипе тата калăпăшне шута илсе спутник çинче Юпитера санамали станци йĕркелеме сĕнеççĕ. 2015-мĕш çул тĕлне спутник çинчен нумай информаци «Галилео» аппарат çитернĕ; ытти космос аппарачĕсем — «Пионер-10», «Пионер-11», «Вояджер-1», «Вояджер-2», «Кассини» тата «Çĕнĕ горизонтсем» — спутника ытти объектсем патне вĕçнĕ вăхатра тишкернĕ.
Орбита тата çаврăну
тӳрлетШалти структури
тӳрлетКаллистон çиелти пăр литосфери 80 - 150 км таран пулма пултарать[5]. Ун айĕнче 50—200 км тарăнăш тăварлă океан[5][6][7]. Океанра аммиак е урах антифирз пулсан океанпулаяслăхе ӳсет[5].
Рельеф
тӳрлетКаллисто - Хĕвел системинчи кратерсен йышĕпе малтисен шутĕнче [8].
Атмосфера тата ионосфера
тӳрлетКăмрăк оксиченчен таракан питĕ сайра атмосфера пур[9]. Атмосмера пусăмне 7,5 Шаблон:Esp бар тесе шутлаççĕ.
Çавăн пекех пăхăр
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ Simone Mario Guntzenhusano. Mundus Iovialis anno M. DC. IX Detectus Ope Perspicilli Belgici.
- ^ Satellites of Jupiter. The Galileo Project. çăлкуçран архивланă 4 Нарӑс уйӑхӗн 2012. Тĕрĕсленĕ 31 Утӑ уйӑхӗн 2007.
- ^ Galilei, G.; Sidereus Nuncius (March 13, 1610)
- ^ Classic Satellites of the Solar System. Observatorio ARVAL. çăлкуçран архивланă 4 Нарӑс уйӑхӗн 2012. Тĕрĕсленĕ 13 Утӑ уйӑхӗн 2007.
- ^ 1, 2 тата 3 Spohn, T.; Schubert, G. (2003). «Oceans in the icy Galilean satellites of Jupiter?». Icarus 161 (2): 456–467. DOI:10.1016/S0019-1035(02)00048-9.
- ^ Khurana, K. K.; et al. (1998). «Induced magnetic fields as evidence for subsurface oceans in Europa and Callisto» (PDF). Nature 395 (6704): 777–780. DOI:10.1038/27394. PMID 9796812.
- ^ Zimmer, C.; Khurana, K. K. (2000). «Subsurface Oceans on Europa and Callisto: Constraints from Galileo Magnetometer Observations» (PDF). Icarus 147 (2): 329–347. DOI:10.1006/icar.2000.6456.
- ^ Zahnle, K.; Dones, L. (1998). «Cratering Rates on the Galilean Satellites» (PDF). Icarus 136 (2): 202–222. DOI:10.1006/icar.1998.6015. PMID 11878353.
- ^ Carlson, R. W.; et al. (1999). «A Tenuous Carbon Dioxide Atmosphere on Jupiter's Moon Callisto» (PDF). Science 283 (5403): 820–821. DOI:10.1126/science.283.5403.820. PMID 9933159.
Каçăсем
тӳрлет- Краткая характеристика Каллисто 2014 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 28-мӗшӗнче архивланӑ. на сайте НАСА Solar System Exploration
- Страничка Каллисто на NinePlanets.org
- Страничка Каллисто на Views of the Solar System
- база данных кратеров Каллисто от института Луны и Планет
- Галерея изображений Каллисто
- Видео вращающейся Каллисто от NOAA
- Карта Каллисто с названиями деталей поверхности на сайте НАСА: Planetary Photojournal
- Карта Каллисто с названиями деталей поверхности на сайте Gazetteer of Planetary Nomenclature
- трёхмерные изображения поверхности галилеевых лун, в том числе и Каллисто
- (HOPE) (2003) — концептуальное исследование будущего освоения Солнечной системы от НАСА, в котором упоминается и Каллисто
Литература
тӳрлет- Бурба Г. А. Номенклатура деталей рельефа галилеевых спутников Юпитера. — Наука.