Каланча
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Каланча (пĕлтерĕшсем) пăхăр.Каланча́ — пушар (полици) чаçĕ çумĕнчи сăнав турулĕ. Кивĕрех пĕлтерĕшĕ — хурал (хӳтĕлев) турулĕ[1]. Тĕрĕк чĕлхисенче карман сăмахпа пĕр пек.
Литература тӳрлет
- Щепотьев А.В. Музей «Пожарная охрана Симбирска-Ульяновска».// Пожарные коллекции, № 8. 2013г., Нижний Тагил, с. 34-36.
- Щепотьев А.В. Музей пожарно-спасательного дела Самарской области.// Пожарные коллекции, № 11. 2014г., Нижний Тагил, с. 38-39.
Асăрхавсем тӳрлет
- ^ Каланча, сооружение // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Каçăсем тӳрлет
Пушар каланчисем Викиампарта- Галерея: исторические каланчи России 2007 ҫулхи Ҫӗртме уйӑхӗн 6-мӗшӗнче архивланӑ.
- Энциклопедия «Москва»
- Этимологический словарь Фасмера
- Указ от 31 мая 1804
- Азовский краеведческий музей 2007 ҫулхи Утӑ уйӑхӗн 12-мӗшӗнче архивланӑ.
- Каланча в Пятигорске 2017 ҫулхи Ҫурла уйӑхӗн 17-мӗшӗнче архивланӑ.
