Альков

Алько́в (арап. الْقُبَّة — «шатёр» е «кĕçĕн/пĕчĕк пӳлĕм») — пӳлĕмри е урăх пӳлмекри авăтса/касса тунă пӳлĕм. Ытларах ыйхă пӳлĕмĕ шутланать, унта хваттерти пусмана вырнаçтараççĕ, парад залĕнче — пуплев вырăнĕ.

Альковри салон.

Галерея

• 
  Эфрусси-де-Ротшильд виллинчи альков
• 
  Мавритан альковĕ, ӳкерчĕк (1832), Эжен Делакруа.
• 
  Эжен Делакруа султанĕсен Мекнес дворецĕнчи альков.
• 
  Adumbratio altitudinae geometralia: возвышение античной ниши для барона Т***, рисунок Жан-Жака Лекё на пергаменте, 1788 г.
• 
  Альков хупнă кровате куçăнать
  Европ иллюстрацийĕ, 1881 ç.
  Виктор Равет.
• 
  XIV Людовик королĕн пӳлĕмĕ, Франци, балясинсемпе/ альков Версальри дворецĕ
• 
  Моаб хула (штат Юта, АПШ) çумĕнчи хăйăрлăхри альков
• 
  Альковри кравать
• 
  Шато-де-Шамбор, Луар-и-Шер, Франци. XIV Людовик королĕн церемониаллă ыйхă пӳлĕмĕ.
• 
  Луккари Палаццо Манси музейĕнчи альков
• 
  Сагредо дворецĕнчи (Венеци) алков. Метрополитен-музей, Нью-Йорк

Литература

• Альков // Плужников В. И. Термины российского архитектурного наследия от А до Я, а также Термины геральдики, Древнерусские религиозные монограммы, Расшифровки дат: Словарь-глоссарий — М.: «Искусство», 1995.

Каçăсем

• Алькова // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.