Ашравçăсем
Ашравçăсем — новгород пирачĕсем, ытларах юханшывçисем. Çулçӳревсенче вĕсене поморсем е атăлçăсем тенĕ. Новгород купсисемпе боярĕсен укçисемпе хĕçпăшаллантарнă тĕкĕрте кĕнĕ ирĕқлĕ çынсем, ашрав-кимĕсем çине тиенсе Атăлпа Кама çине суту-илӳпе те, вăрă-хурахла çаратса та çӳренĕ. Çаплах новгород ашравçисем çурçĕр енчи юханшывсене хуралласа тăнă[1][2] — Новгород тата Вятка çĕрĕсенче XIV—XV ĕмĕрсенче новгород посадникĕн çар дружиникĕсем çурçĕр-анăç чиккисене сыхланă, хĕсметрен пушă чухне ашравçăсем сутăç пулса Атăлпа Камăна çити кайнă.
Ашравçăлăх тата Вятка вече республики пĕтни тӳрлет
«Ашравçăсем» экспедици тӳрлет
1992 çулта Аслă Новгородран Пустозерска çити, И. Н. Просвирнин ертсе пынипе, Волхов — Свирь — Онега — Çурçĕр Двина — Пинега — Кулой — Мезень — Цильма — Печора юханшывсем тăрăх экспедици кайнă[3].
Çав. пекех тӳрлет
Асăрхавсем тӳрлет
- ^ словарь Ефремовой. 2000.
- ^ [dic.academic.ru/dic.nsf/ushakov/941070 Толковый словарь Ушакова. 1935—1940. Ст. «Повольник»].
- ^ К морю студеному
Литература тӳрлет
- Ушкуйники // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
- Н. И. Костомаров. Историческія монографіи и изслѣдованія. — Т. 8. — СПб.: Тип. К. Вульфа, 1868. — с. 119—124.