Улшăнусен кĕнеки

«И цзин» (кит. трад. 易經, упр. 易经, пиньинь: Yì Jīng), е «Чжоу И»[1] (周易) — китай философ тексчĕсенчен чи авалли. Чи малтанхи шай, п.т.. 700 ç. [2]  даталанăскер, юмăçлама уса кураканни,  64 гексаграммăран тăрать. п. т. II -мĕш ĕмĕрте Конфуци йăлипе конфуци Пилĕк кĕнеки шутне кĕрет.

И цзин
Улшăнусен кĕнеки
кит. йăла 易經, çăм. 易经, пиньинь: Yì Jīng
Кăларăм
И цзин
Жанр: Философи кĕнеки
Автор: Фу Си
Тăван чĕлхи: китай
Хайланă çул п.т.. 700 ç

«Улшăнусен кĕнеки» — «И цзин» кĕнекинче Анăçра йышăннă ят. Терĕсрех— «Улшăнусен Кано́нĕ» пулмалла.


Гексаграммăсен системи тӳрлет

 
Кунь (Çĕр)
 
Гэнь (Ту)
 
Кань (Шыв)
 
Сунь (Çил)
 
Чжэнь (Аслати)
 
Ли (Çулăм)
 
Дуй (Шывлăх )
 
Цянь (Тӳпе)
← Çÿлти триграмма
↓ Аялти триграмма
 
 
11.Тай
 
 
26.Да-чу
 
 
5.Сюй
 
 
9.Сяо-чу
 
 
34.Да-чжуань
 
 
14.Да-ю
 
 
43.Гуай
 
 
1.Цянь
 
Цянь (Тӳпе)
 
 
19.Линь
 
 
41.Сунь
 
 
60.Цзе
 
 
61.Чжун-фу
 
 
54.Гуй-мэй
 
 
38.Куй
 
 
58.Дуй
 
 
10.Ли
 
Дуй (Шывлăх)
 
 
36.Мин-и
 
 
22.Би
 
 
63.Цзи-цзи
 
 
37.Цзя-жэнь
 
 
55.Фян
 
 
30.Ли
 
 
49.Гэ
 
 
13.Тун-жэнь
 
Ли (Çулăм)
 
 
24.Фу
 
 
27.И
 
 
3.Чжунь
 
 
42.И
 
 
51.Чжэнь
 
 
21.Ши-хо
 
 
17.Суй
 
 
25.У-ван
 
Чжэнь (Аслати)
 
 
46.Шэн
 
 
18.Гу
 
 
48.Цзин
 
 
57.Сунь
 
 
32.Хэн
 
 
50.Дин
 
 
28.Да-го
 
 
44.Гоу
 
Сунь (Çил)
 
 
7.Ши
 
 
4.Мэн
 
 
29.Кань
 
 
59.Хуань
 
 
40.Цзе
 
 
64.Вэй-цзи
 
 
47.Кунь
 
 
6.Сун
 
Кань (Шыв)
 
 
15.Цянь
 
 
52.Гэнь
 
 
39.Цзянь
 
 
53.Цзянь
 
 
62.Сяо-го
 
 
56.Люй
 
 
31.Сянь
 
 
33.Дунь
 
Гэнь (Ту)
 
 
2.Кунь
 
 
23.Бо
 
 
8.Би
 
 
20.Гуань
 
 
16.Юй
 
 
35.Цзинь
 
 
45.Цуй
 
 
12.Пи
 
Кунь (Çĕр)

Гексаграммăсем вырнаçни тӳрлет

Математиксен  Улшансусен кĕнекинче гексаграммăсем вырнаçнин йĕрки кăсăклантарать. Тахçанах çавăн пек йĕркесем пулни паллă: Фу Си, англ. Вэнь Вана (çулерех кăтарнтă) тата темиçе экзотлă. Хальчен те гексаграммăсем вырнаçни ăнсартран е темĕнле йерке çинче тытăнса тăни паллă мар. Анчах хăшпер çаккунĕсене тĕпчесе пелме пултарнă.

Сăмахран, гексаграммăсене Вэнь Ван йĕркипе вырнаçтарсан çавăн пек ӳкерчĕк пулать:

 
Мăшăрсене пайланă Вэнь Ван йĕркипе гексаграммăсем вырнаçни

«Вунă çунат» тӳрлет

Улшанусен кĕнекин коментарисем «Вунă çунат» (十翼, Ши и) ятпа паллă:

  1. 彖上傳 «Туань чжуань» (пĕрремĕш), «Каланин пĕрремĕш комментарийĕ»
  2. 彖下傳 «Туань чжуань» (иккĕмеш), «Каланин пиккĕмĕш комментарийĕ»
  3. 象上傳 «Сян чжуань» (пĕрремĕш), «Сăнарсен пĕрремĕш комментарийĕ»
  4. 象下傳 «Сян чжуань» (иккĕмĕш), «Сăнарсен иккĕмĕш комментарийĕ»
  5. 繫辭上傳 «Сицы чжуань» (пĕрремĕш), «Афоризмсен  пĕрремĕш комментарийĕ»
  6. 繫辭下傳 «Сицы чжуань» (иккĕмĕш), «Афоризмсен иккемĕш комментарийĕ»
  7. 文言傳 «Вэньянь чжуань», «Паллăсемпе сăмахсен комментарийĕ»
  8. 序卦傳 «Сюйгуа чжуань», «Гексаграммăсен йеркин комментарийĕ»
  9. 說卦傳 «Шогуа чжуань», «Триграммăсене ăнлантарнин комментарийĕ»
  10. 雜卦傳 «Цзагуа чжуань» «Ггексаграммăсем çинчен тĕрлерен комментарисем»

Асăрхавсем тӳрлет

  1. ^ Предположительно, по названию эпохи Чжоу, во время которой была составлена наиболее авторитетная редакция книги.
  2. ^ Статья «И цзин» в Большой советской энциклопедии.

Литература тӳрлет

  • Алексеев В. М. Замечания на книгу-диссертацию Ю. К. Щуцкого Китайская классическая «Книга перемен» // Алексеев В. М. Наука о Востоке. М., 1982. С.371-388.
  • Агеев Н. Ю. К проблеме возникновения календарных истолкований И цзина // Общество и государство в Китае. XXXII научная конференция. М., 2002.
  • Агеев Н. Ю. И цзин и календарь в творчестве ханьских ученых // Общество и государство в Китае: XXXIX научная конференция / Институт востоковедения РАН. — М., 2009. С.434-449.- ISBN 978-5-02-036391-5 (в обл.)
  • Аппенянский А. И. И цзин консультирование. — М.: Изд-во Института Психотерапии, 2002.-583 с.
  • Давыдов С. Д. О порядке гексаграмм в «Книге перемен». // XIX НК ОГК. М., 1988.
  • Зинин С. В. «И цзин» как памятник китайской литературы. // Петербургское востоковедение. 1993. Вып.3.
  • Емельянов С. С. О реконструкции пространственной композиции гексаграмм. // XX НК ОГК. М., 1989.
  • Еремеев В. Е. Арифмосемиотика «Книги перемен».— М.: Компания Спутник+, 2001. 152 с.
  • И цзин. «Книга Перемен» и её канонические комментарии / Перев. с кит.,предисл. и примеч. В. М. Яковлева.-М.: Янус-К, 1998.- 267 с.
  • Еремеев В. Е. Символы и числа «Книги перемен». 2-е изд., испр. и доп.— М.: Ладомир, 2005. 600 с.
  • Еремеев В. Е. «Книга перемен» и семантическое кодирование // Вопросы философии. 2007. № 5. С. 112—121.
  • Карапетьянц А. М. К проблеме структуры «И цзина» // XIV научная конференция. Общество и государство в Китае. Ч.1.,М., 1983.
  • Карапетьянц А. М. Проблема структуры «Чжоу и» // 24-я научная конференция «Общество и государство в Китае». Ч.I. М., 1993.
  • Кобзев А. И. Учение о символах и цифрах в китайской классической философии. — М.: Наука, 1994.
  • Крушинский А. А. Логика «И цзина»: Дедукция в древнем Китае. М., ВЛ. 1999. 173 стр.
  • Лукьянов А. Е. Дао «Книги перемен». М., 1993.
  • Спирин В. С. Четыре вида «тождества» в «Мо-цзы» и типы гексаграмм «И цзина» // Письменные памятники и проблемы истории культуры народов Востока. XXIV.Ч.1. М., 1991.
  • У Цзинь, Ван Юншэн. Сто ответов на вопросы о «Чжоу и». Пер. с англ.— Киев: Ника-Центр, 2001.-312 с.
  • Чибисов Т. П. Тай сюань цзин и гексаграммы И цзина // XXVIII научная конференция «Общество и государство в Китае». М., 2007. С.178-185.
  • Чибисов Т. П. Чжоу и система циклических перемен и тетраграммы Тай сюань цзина // Общество и государство в Китае: XXXIX научная конференция / Институт востоковедения РАН. — М., 2009. С.406-419.- ISBN 978-5-02-036391-5 (в обл.)
  • Щуцкий Ю. К. Китайская классическая «Книга Перемен» / Под ред. А. И. Кобзева. 2-е изд.— М.: Наука, 1993.
  • Юнг К. Г. О психологии восточных религий и философий. — М.:1994.
  • Чжоу Цзунхуа. Дао И-Цзина. Пер. с англ. — К: София, 1996, 1999. ISBN 5-220-00022-5

Каçăсем тӳрлет