Тĕмен (çар)

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Тĕмен (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

Тĕмен (авалхи тĕрĕкле tÿmän^[1], монг. түмэн, узб. tuman, тут. төмән, туркк. tümen) — монгол империйĕн çарĕн уйрăм ушкăнĕ (10 000 çарçăран тăраканскер)

Монголсен юланутçисем. Перси миниатюри XIV ĕмĕр

Асăрхавсем тӳрлет

^ Малов С. Е. Памятники древнетюркской письменности Монголии и Киргизии. — М.—Л.: Изд-во АН СССР, 1959. — С. 105. — 112 с. — 2,000 экз.

Вуламалли тӳрлет

Тумэн // «Советская историческая энциклопедия». — М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1973. — Т. 14. — С. 502 — 503.

[1] Малов С. Е. Памятники древнетюркской письменности Монголии и Киргизии. — М.—Л.: Изд-во АН СССР, 1959. — С. 105. — 112 с. — 2,000 экз.

[1]