Село́н чĕлхи[1] (çаплах сели́ [2]; лат. sēļu valoda, лит. sėlių kalba) — селсен (селон) балти чĕлхи. XIV ĕмĕрĕн варрине çити Селонире: Даугава юханшывран кăнтăралла (кăнтăр-тухăç Латви, çурçĕр-тухăç Литва) сарăлнă пулнă, Селпилс тĕп хула шутланнă. Латыш тата литва чĕлхисем хĕссе кăларнă, вырăнти калаçусенче, ономастикăра юлнă.

Селон чĕлхи
Тăван ячĕ: паллă мар
Патшалăхсем: Литва, Латви
Регионсем: Селия
Статус: çухалнă чĕлхе
Çухалнă: XIV ĕмерĕн варри
Классификаци
Категори: Еврази чĕлхисем
Индоевропа йышĕ
Балти турачĕ
Тухăç Балти ушкăнĕ
Чĕлхе кочĕсем
ISO 639-1:
ISO 639-2:
ISO 639-3: sxl
Çавăн пекех пăхăр: Проект:Лингвистика

Истори тата ареал тӳрлет

 
Селсем, балти йăхĕсем пурăннă çĕрсенче (XII ĕмерĕн
вĕçĕнче)

Лингвистикологи тӳрлет

Морфологи тӳрлет

Селон гидронимĕсен çакнашкал аффикссем : -aj- (Almajà, Indrajà, Kamajà, Lakajaĩ), -uoj- (Lazduojà, Zadúojas), -as-/-es- (Čẽdasas, Svė́dasas, Zãrasas, Bradesà, Laukesà), -ēt- (Barškėtà, Drisvėtà), -īkšt- (Anykštà, Lúodkštis)Дини П. Балтийские языки. — М.: ОГИ, 2002. — ISBN 5-94282-046-5</ref>.

Асăрхавсем тӳрлет

  1. ^ Дини П. Балтийские языки. — М.: ОГИ, 2002. — ISBN 5-94282-046-5
  2. ^ Топоров В. Н. Балтийские языки // Языки мира. Балтийские языки. — М.: Academia, 2006. — ISBN 5-87444-225-1

Литература тӳрлет

Каçăсем тӳрлет