Этеп, нумайлă хисепре этепсем (çавăн пекех: этеплĕх)  — вăл е ку социаллă ушкăншăн кăмăл-сипет пĕлтерĕшлĕ йăла-йĕрке. Этепсем пĕтĕмĕшле несĕп йĕркисемпе е, пач тепĕр майлă, таврарри талккăшăн (пĕрлĕхĕн пысăкрах пайĕн) кăмăл-сипет йĕркисене хирĕçленипе тытăнса тăраççĕ[1] НЭтепсем пĕрлĕхĕн несĕп хаклăлăхĕсенчен тухса тăраççĕ[2]

«Викисăмахсар» логотипĕ
«Викисăмахсар» логотипĕ
«Викисăмахсарта» статья пур «этеп»

«Этеп» текен термина час-часах пĕр-пĕр пĕрлĕхĕн тыткаларăш нормисене несĕп енчен хакласа палăртама усă кураççĕ[1]. Популярлă литературăра «этеп» термин декларациленинчен уйрăлса тăракан кăмăл-сипете пĕлтерме пултарать[3]

Çавăн пекех тӳрлет

Асăрхавсем тӳрлет

  1. ^ 1 тата 2 Нравы // Словарь по этике / Под ред. И. С. Кона, 1981
  2. ^ Нравы и запреты 2013 ҫулхи Ҫурла уйӑхӗн 2-мӗшӗнче архивланӑ. // Кравченко А. И. Культурология: Учебное пособие для вузов. — 3-е изд.- М.: Академический проект, 2001.
  3. ^ Апресян Р. Г. Нравы // Новая философская энциклопедия / Ин-т философии РАН; Нац. обществ.-науч. фонд; Предс. научно-ред. совета В. С. Стёпин, заместители предс.: А. А. Гусейнов, Г. Ю. Семигин, уч. секр. А. П. Огурцов. — 2-е изд., испр. и допол. — М.: Мысль, 2010. — ISBN 978-5-244-01115-9.