Эпос

Эпос (грек. έπος — сăмах — каласа пани) - эпопея, çавăн пекех те авалхи историсем çинчен паттăрлă юррăсем (вырăсла: былины-чăн каласа панисем). Эпос пурнăçăн пĕтĕм сарлакăшĕпе вăрăм вăхăтĕнче пулса иртнĕ чылай ĕçсене хăйĕн ытăмне кĕртет, фольклор сăпкийĕнче ӳсет. Вăл XVIII ĕмĕрчен литературăн ертсе пыракан жанрĕ. Унăн сюжечĕсен çăлкуçĕ- халăх каланисем, сăнарĕсене идеал пек ӳнертнĕ, анлăлатнă, сăвăлла çырнă калаçăвĕсем халăхăн пĕрлĕхлĕ евĕр пуçтуйăмне палăртаççĕ, (Гомерăн "Илиада" поэми). XVIII-XIX ĕмĕрсенче жанр чапĕ роман çине куçать. Сюжетсене паянкунран илеççĕ, сăнарĕсем кашни хăй майлă нумайчĕлхеллĕ общество-халăх пуçтуйăмне ӳкерсе параççĕ, проза виçипе хываççĕ (Толстой Л.Н., Достоевский Ф.М.). Эпосăн авалхи жанрĕсем- повеç, калав, новелла.

Çав. пекех

• Апокриф
• Чăнлавсем
• Баллада

Литература

• Веселовский А. Н., Шишмарёв В. Ф., Эпос // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
• Хализев В. Е. Теория литературы. — М.: 2009.
• Белокурова С. П. Словарь литературоведческих терминов.