Шанчăк инструменчĕ

Ша́нчăк инструме́нчĕ (ним. Schanze «чавăш, хӳтĕленмĕш») — çарти тĕкĕртсенче салтаксен штатра пулнă инженери ĕçĕсене тумашкăн кирлĕ алăри инструмент.

Шанчăк инструменчĕ (сулахайри аялти кĕтес) тата Лейб-гварди сапёр батальонĕн сапёрĕсем. 1853. А. И. Гебенс ӳкернĕ ĕçĕ.
Варринче — габионра батольон командирĕ Н. Ф. Хомутов генерал-майор, чи сылтăмри — Н. К. Зацепин полковник (паллă ӳкерçĕ, 1855 çулхи çăвăн 10-мĕшĕнче при Севастополе хӳтĕлесе пуçне хунă). (Санкт-Петербургри Суворов музейĕ.)

Галерея

• 
  Пехотăри пĕчĕк кĕреçе (вăрçă хыççăнхи) тата ремень çинче шанчăк инструментне çакмалли чехол.
• 
  Кирка-мотыга, с кирочным и мотыжным концами, возимый шанцевый инструмент.
• 
  Шанчăк инструменчĕпе усă курни.
• 
  Шанчăк инструменчĕпе усă курни, пехотăри пĕчĕк кĕреçепе çĕре чакаланса кĕрсе выртни. АПШ ТÇВ.

Литература

• Шанцевый инструмент // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.