Чул

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, пăхăр Чул (пĕлтерĕшсем).

Чул, çутçанталăк чулĕ (выр. камень, ав.-выр. и вт.-слав. камы, камень, каминь) — хытă тата металл мар сăрт-ту тăправĕ, е унăн пĕр татăкĕ.

Çутçанталăк чулĕ

Литература

• Элиаде М. Трактат по истории религий. В 2 т. — СПб.: Алетейя, 1999. — Т. 2. — 414 с. — (Миф, религия, культура). — ISBN 5-89329-160-3.
• Этимологический словарь славянских языков. Праславянский лексический фонд. Вып. 9 (*jьz - *klenьje) / Под ред. О. Н. Трубачёва. — М.: Наука, 1983. — 197 с.

Каçăсем

• Ожегов С. И. Камень // Толковый словарь Ожегова
• Камень // Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера