Чăваш Мелекес

Чăваш Мелекес — Чĕмпĕр облаçĕнчи Димитровград (Раççей) хули (1972-мĕш çулччен — Мелекесс) тĕлĕнче ĕлĕкренпех пулнă чăваш ялĕ. Хальхи вăхăтра унăн йĕрĕ юлман пулмалла. Анчах та 1918-мĕш çулччен вăл ял чăнахах та пулнă.

Чылай чухне "Мелекес" топонима чăваш чĕлхипе çыхăнтараççĕ. Çапах та урăх версисем те пур.

Енчен те ăна чăваш чĕлхипех çыхăнтарма май пур пек туйăнсан, ак çакна шута илмелле. Кунта икĕ элемент: Меле- тата -Кес. Мĕншĕн "-кес", анчах та "-кас" мар? Мĕншĕн тесен сингармонизм саккунĕ çапла хистет теме пулать. "Меле" тени ăçтан тесен Малаел ял ятне аса илме пулать. Унта та çавнашкал элемент (топоформант) пур. Чăн та, вăл сăмахра малти ретри мар, кайри ретри уçă сасăсем.

Истори

!923-мĕш çулта Мелекес хулин шутне кĕнĕ, уната «Чувашская» урам пулса тăнă. Кайран çав урама Чапаев ятне панă (ул. Чапаева).

Вуламалли

Мĕтри Юман. Ульяновск енчи чăвашсем. // Мĕтри Юман. Çырнисен пуххи. Шупашкар, 1997. — С.435-438.
Г.Б. Матвеев, Е.А. Ягафова. Чуваши Ульяновские. Чăваш электронла энциклопедийĕнчи статья.
СИМБИРСКО-САРАТОВСКИЕ ЧУВАШИ. Под общей редакцией проф. М. Г. Кондратьева. Чебоксары — 2004
Садыкова Резеда Камиловна. ИСТОРИКО-ЛИНГВИСТИЧЕСКИЙ АНАЛИЗ ТЮРКО-ТАТАРСКОЙ ТОПОНИМИИ УЛЬЯНОВСКОЙ ОБЛАСТИ РОССИЙСКОЙ ФЕДЕРАЦИИ 10.02.02.- Языки народов Российской Федерации(татарский язык) АВТОРЕФЕРАТ диссертации на соискание ученой степени кандидата филологических наук Казань-2003.
А.А. Ахметов. Аграрно-крестьянские отношения и социально-политическое развитие Симбирско-Ульяновского Заволжья в XVII—XX веках. УЛЬЯНОВСК. ИЗДАТЕЛЬСТВО «ВЕНЕЦ». 2004
Ромашкин, Валериан Федорович. Чуваши Симбирского Поволжья : ( Расселение, состав, этногенез, культура, религия ) / В. Ф. Ромашкин, В.Н. Федоров, Л.П. Шабалина. - Ульяновск: Симбирская книга, 1998. - 168 с. : ил.
Портнов, С. Килсе курăр хăнана : [Чĕмпĕр облаçĕнчи Сурски районĕнчи чăвашсем çинчен] / С.Портнов // Чăваш хĕрарăмĕ. - 2004. - 3-9 утă (N 26). - С. 5.
Матвеев, Г. Чувашские поселения 17-18 столетий в Симбирско-Саратовском Предволжье / Г. Матвеев // Канаш (Ульянов. обл.). - 2005. - 31 марта.
Культура и быт низовых чувашей. Ч., 1984.
Димитриев В.Д. Чувашские исторические предания. Ч., 1993.
Иванов В.П. Этническая география чувашского народа. Ч., 2005.
Ягафова Е.А. Чуваши Урало-Поволжья (история и традиционная культура этнотерриториальных групп). Ч., 2007.
Краткая чувашская региональная энциклопедия. Пензенская, Саратовская, Ульяновская области. Ульяновск, 2009.

Асăрхавсем

Каçăсем

Анатолий ЕРМИЛОВ-ЮМАН, писатель, журналист, Раççей культура тава тивĕçлĕ ĕçченĕ. "КАНАШ" ХАÇАТ ПУР ЧУХНЕ ЧĂВАШ ПĔТМЕСТ! 2019 ҫулхи Ака уйӑхӗн 7-мӗшӗнче архивланӑ. — Чĕмпĕрти "Канаш" хаçат. 1303-МĔШ (2015.02.12) КĂЛАРĂМ.
Данилина, Надежда. ЙĂЛА ПĔТСЕН – ЧĔЛХЕ ПĔТЕТ, ЧĔЛХЕ ПĔТСЕН – ХАЛĂХ ПĔТЕТ! 2019 ҫулхи Ака уйӑхӗн 1-мӗшӗнче архивланӑ. — Чĕмпĕрти "Канаш" хаçат. 1421-МĔШ (2017.05.19) КĂЛАРĂМ.

Ку вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр.
Çак асăрхаттарнине май пулсан тĕрĕсреххипе улăштармалла.