Трюфель
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, пăхăр Трюфель (пĕлтерĕшсем).| Трюфель | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Ăслăх классификацийĕ | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
| Латинла ячĕ | ||||||||||||||
| Tuber P.Micheli ex F.H.Wigg., 1780 | ||||||||||||||
|
Трю́фель (ним. Trüffel; итал. tartufo, tartufolo; лат. Tuber) — хутаçлисен ăратĕнчи кăмпасем. с подземными клубневидными мясистыми плодовыми телами из порядка пецицевых (Pezizales). Çак ăрата çимелли кăмпасен тĕсĕсе5м кĕреççĕ, вĕсем питĕ хаклă деликатессем шутланаççĕ.
«Трюфель» тесе пĕр пек паранкăллă урăх кăмпасене те тăтăшах асăнаççĕ (сăмахран, Choiromyces, Elaphomyces тата Terfezia ăрачĕсем). Вĕсен хушшинче çиме юрăхлисем те пур, çавсене вара хăш чухне «суя деликатес» пек сутаççĕ, Tuber (вĕсене «чăн трюфельсем» теççĕ) ăратĕнчи кăмпасенчен йӳнĕрех пулаççĕ.
Çав. пекехТӳрлет
АсăрхавсемТӳрлет
ЛитератураТӳрлет
- Бухгольц Ф. В. Материалы к морфологии и систематике подземных грибов. — Рига: Естественно-исторический музей графини Е. П. Шереметевой, 1902.
- Грибы: Справочник / италран куçарнă. Ф. Двин. — М.: Астрель, АСТ, 2001. — ISBN 5-17-009961-4. — С. 280—281.
- Железнов Н. И. О распространении белого трюфеля в России // Вестник Общества садоводов. — 1883.
- Жизнь растений. Энциклопедия в 6 тт. Т. 2: Грибы / Тĕп ред. А. А. Фёдоров. — М.: Просвещение, 1976.
- Клицов С. За лесным кладом с южнорусской овчаркой // Друг. — 2001. — № 2. — С. 30—33.
- Лессо Т. Грибы: Определитель / Акăлч. куç. Л. В. Гарибовой, С. Н. Лекомцевой. — М.: Астрель, АСТ, 2003. — ISBN 5-17-020333-0. — С. 258—259.
- Уду Ж. Грибы: Энциклопедия = Le grand livre des Champignons / Фр. куç.. — М.: Астрель, АСТ, 2003. — ISBN 5-271-05827-1. — С. 170—171.
КаçăсемТӳрлет
- Таксономия и описание на сайте www.mycobank.org (акăлч.)
- Эндрю Кларидж, Джеймс Трапп Тайная жизнь трюфелей. All Rights Reserved. Тĕрĕсленĕ 19 Авăн уйăхĕн 2013.
- Трюфели в гастрономии