Сиф

Сиф (ивр. ‏שֵׁת‏‎, Шет — тытӑмлӑх, тӗп, ҫирӗплетнӗ), греч. Σηθ — Адампа Еван виҫҫӗмӗш ывӑлӗ, Адама туса хурсан 130 [230] ҫ. ҫуралнӑ. Сифа Иисус Христос пурнӑҫ йывӑҫӗнче аса илеҫҫӗ.

Феофан Грек ӳкернӗ турӑш

Ева виҫҫӗмӗш ывӑлне, Сифа, Каин Авеля вӗлерсен тата Турӑ Каинпаунӑн несӗлӗсене ылханнӑ хыҫҫӑн ҫуратнӑ.

Каҫӑсем

• Щедровицкий Д. В. Авель, Каин и Сиф — дух, плоть и душа. Сыны Божьи и дочери человеческие.
• Сиф.