Ситамон
Ситамон тата Сатамон (егип. S3.t Jmn — «Амон хӗрӗ»; п. эрч. XIV ӗ.) - Авалхи Египет XVIII-мӗш династин еликĕ (п. эрч. 1872 — 1853 ҫҫ.). , Аменхотеп III-ӗн тата унӑн Тия ятлӑ «Аслӑ арӑмӗн» аслӑ хӗрӗ.
![]() | |
Çуралнă вăхăт | 1370 до н. э. |
---|---|
Вилнĕ вăхăт | около 1300-е до н. э. |
Ашшĕ | Аменхотеп III |
Аамăшĕ | Тия |
Упăшка | Аменхотеп III |
![]() |
Пурнӑҫӗ тӳрлет
Каярах хӑйӗн ашшӗне, III Аменхотепа вӑл астулта ларни 30 ҫул ҫитсен, качча тухнӑ.
Ӗҫӗ-хӗлӗ тӳрлет
Вуламалли тӳрлет
- H. Schäfer’s «Amarna in Religion und Kunst», Leipzig 1931.
- E. Riefstahl «Thebes in the Time of Amenhotep III», NY 1964.