Рококо (фр. rococo, фр. rocaille сăмахран — ватса тĕпретнĕ чул, капăр карак е шапа хуранĕ, рокайль, сайрарах рококо) — ÿнер тĕсĕ (ытларах çурт-йĕр шалти дизайнĕнче), Францире, XVIII ĕмĕрĕн пĕрремĕш çурринче (Орлеан Филиппĕ регентлăхĕнче) барокко тĕсĕ аталаннă çемĕн пулса тухнă. Рококо тĕсĕн палăртуллă енĕсем — илемлĕх, çуртсемпе керменсене тата композицисене туллин капăрлатни, хÿхĕм тĕрĕ ĕ чĕнтĕр евĕрлĕ ритм, халаплăха тимлени, харпăрлăх меллĕхĕ.

Рококо тĕслĕхĕ: Гатчина керменĕн шалти енĕ, А. Ринальди.

Çурт-йĕр ÿнерĕ

тӳрлет

Çурт-йĕр шал енĕ

тӳрлет

Сăрă-ÿнер

тӳрлет

Çыравлăх

тӳрлет

Кĕпе- тумтир

тӳрлет

Вуламалли

тӳрлет
  • Власов В. Г. Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства: В 10 Т. — СПб.: Азбука-Классика. Т.8. 2008. — С.236-254.
  • Всеобщая история искусств (в шести томах) под ред. Б. В. Веймарна и Ю. Д. Колпинского. Государственное издательство «Искусство» М., 1965.
  • Даниэль С. М. Рококо. От Ватто до Фрагонара. — СПб.: Азбука-Классика, 2007. — 336 с.
  • История мирового искусства, ред А.Сабашникова, М.:БММАО, 1998.
  • Сомов А. И. Рококо // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  • Энциклопедический музыкальный словарь. Штейнпресс Б. С., Ямпольский И. М. «Советская Энциклопедия» М., 1966.
  • Энциклопедия живописи. Изд. на рус. яз. — под ред. Н. А. Борисовской и др.,М.1997.
  • Энциклопедический словарь живописи, под ред. Мишеля Лаклотта, директора Лувра, рус. издание, М.:Терра, 1997.
  • Anger A, «Literarisches Rokoko», Stuttg., 1962.
  • Andre Campra. L’Europe Galante. DHM Editio Classica. 1988.
  • Gurlitt, «Geschichte des Barockstils, des Rokokos und des Klassizismus» (Штутгарт, 1886—88)
  • Dohme, «Barock- und Rokoko-Architectur» (Б., 1892).
  • Schumann, «Barock und Rokoko» (Лейпциг, 1885).

Каçăсем

тӳрлет