Пӳлме

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Пӳлме (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

Ку ăнлава Пӳлĕм тенипе пăтраштармалла мар

Пÿлме — кĕлетри (ампарти) тырă, çăнăх е ытти япала хума хăмасемпе майлаштарнă, хапав урлăмĕсемпе тачă çыхăнтарса тунă вырăн. Çавна кура ăна ырçапа пăтраштармалла мар, мĕншĕн тесен лешĕ кĕлет урламĕсемпе, пĕренесемпе тачă çыхăнман, ăна пĕр тĕлтен тепĕр тĕле куçарма пулать. Пÿлмепе апла таваймастăн.

Çавăн пекех

• Ырçа

Литература

• Сусек // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
• Сельскохозяйственный словарь-справочник. Главный редактор: А. И. Гайстер. — Москва-Ленинград: Государственное издательство колхозной и совхозной литературы «Сельхозгиз». 1934.
• Караулов М. А. Говор гребенских казаков. — СПб.: тип. Имп. Акад. наук, 1902. — 112 с. — (Материалы для этнографии Терской области).