Протограф (текстологи)
Протограф (ав.гр. πρώτος — «пĕрремĕш» + γράφω — «çыратăп») — документ е ахаль текст (алăпа çырнăскер е урăхла майпа тунăскер те пулма пултарать), енчен те вăл ун хыççăн ăсталанă çырсаилĕмсен е пуликациленнĕ вариантсен (редакцисен) никĕсĕ пулсассăн[1]; уйрăм çырсаилĕмĕн е çырсаилĕмсен ушкăнĕн чи çывăх "несĕлĕ"[2]. Хăш чухне антиграф та теççĕ[3].
Çавăн пекех пăхăр
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ Значение слова протограф // Ефремова Т. Ф. Новый словарь русского языка. Толково-словообразовательный. — М.: Русский язык, 2000. ↑ Перейти к: 1 2 3 4
- ^ Лихачев Д. С., при участии Алексеева А. А. и Боброва А. Г. Текстология (на материале русской литературы X—XVII вв.). СПб., 2001. С. 146—147.
- ^ Соболев А. Н. Новгородская псалтырь XI века и её антиграф // Вопросы языкознания. № 3. 2003.