Полянсем

Поля́нсем — тухăç славянсен Тăнăварăн вăтам юхăмĕ çумĕнче, сылтăм çыранĕнче, вырнаçнă эпохăри тухăç славянсен йăх пĕрлешĕнĕвĕ. Полянсен çĕрĕ çинче Киев — Киев Руçĕн тĕп хули (882 çултанпа) — никĕсленнĕ. Полянсене, вĕсен территорийĕ Киев Руçĕн центрĕ пулса тăнă хыççăн, çулçыравĕнче йăх ячĕпе асăнма пăрахнă (944 çулта).

Славянсемпе кӳршисем VIII ĕмĕрĕн вĕçĕнче вырнаçнă çĕрсем.

XI ĕмĕрти Тухăç Европăн картти çинчи тухăç славян йăхĕсем.

Йăхсен пĕрлешĕнĕвĕ

Вырнаçни

Авалхи çулçырăвĕсенчи хыпарсемпе тата археологи тĕпчевĕсемпе^{[çăлкуç?]}, христиан тапхăрĕччен полянсен çĕрĕ Тăнăвар, Роç тата Ирпень юханшывсем бассейнĕнче пулнă; анăçра древлянсен çĕрне, çурçĕр-анăçĕнче — дреговичсен кăнтăр енчи çĕрне, кăнтăр-анăçĕнче — тиверсем патне, кăнтăрта — уличсем патне çитнĕ, тухăç енче северянсемпе чикĕ тытнă.

Полянсен çĕрĕн центрĕ Киев пулнă; урăх пурăнан вырăнсем — Чăваш-хула, Витичев (халĕ Витачов), на Ирпень çинчи Белгород (халĕ Белогородка ч. ял), Звенигород, Треполь (халĕ Триполье ч. ялĕ), Василев (халĕ Васильков) тата ыттисем.

Литература

• Барсов Н. П. Очерки русской исторической географии.
• Грушевский М. С. Очерк истории Киевской земли от смерти Ярослава до конца XV стол. (Киев, 1891)
• Горский А. А. Русь: от славянского расселения до Московского царства
• Рудаков В. Е. Поляне // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
• Фетисов А. А., Щавелев А. С. «Племя» полян по летописным известиям и данным археологии 2021 ҫулхи Авӑн уйӑхӗн 27-мӗшӗнче архивланӑ. // История и практика археологических исследований: материалы международной научной конференции, посвященной 150-летию со дня рождения А. А. Спицына. СПб. 2008.
• Восточные славяне. Антропология и этническая история. / Под ред. Алексеевой Т. И. — М.: Научный мир, 2002