Пир

Пир — кантӑр е йӗтӗн çипрен (çипĕсене тÿррен хире хирĕç пĕр çипне чĕретпе сиктерсе хăварса тĕртнĕ), тĕртсе кăларнă пусма. Сарăрах тĕслĕ кантӑр пирпе вăтам Раççейре ытларах усă курнă, мĕншĕн тесен ăна пăхса ÿстерме ансатрах пулнă. Кантӑр йӗтӗнрен кăнттамрах та çирĕпрех пулин те, çÿхе йӗтӗн пек хăвăрт çийĕнсе пĕтместь.

Халăхра тĕрлĕ тĕслĕ пир тĕртнĕ: йăла-йĕрке тытса пыма пит, алшăллисем, уявра е ĕçре тăхăнмалли тум. Раççей чылай халăхĕсен пир сарлакăшĕ 36-38 см пулнă, ку килти пир тĕртмелли станукĕсенчен килнĕ.

Хĕвеланăç Европара XVI ĕмĕр пуçламăшĕнчен сăрă-ÿнер ĕçĕнче йывăç вырăнне пирпе усă курма пуçланă.

Вуламалли

Ганешин С. А., Менделеев Д. И. Полотно // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Ю. И. Гренберг Технология станковой живописи.