Перфекционизм (психологи)
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Перфекционизм пăхăр.
Перфекциони́зм психологире — идеала çитме пулать текен ĕненӳ; туса пĕтермен ĕç результачĕ пулма пултарайманнине çирĕплетекен ĕненӳ[1].
Перфекционизм |
---|
Пулăма ăнлантарни
тӳрлетПерфекционизм сăлтавĕсем
тӳрлетПерфекционизм психотерапийĕ
тӳрлетÇав. пекех
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ perfectionism (акăлч.). Merriam-Webster. — «a disposition to regard anything short of perfection as unacceptable» Тĕрĕсленĕ 26 Ҫурла уйӑхӗн 2019.
Литература
тӳрлет- Тал Бен-Шахар. Парадокс перфекциониста — М.: «Манн, Иванов и Фербер», 2013. — С. 256. — ISBN 978-5-91657-754-9
- Hewitt P., Flett G., Ediger E. Perfectionism and depression: longitudinal assessement of a specific vulnerability hypothesis // J-l of Abnormal Psychology. 1996. V. 105. № 2. Р. 276—280.
- Rheame J., Freeston M.H., Ladouceur R., Bouchard C., Gallant L., Talbot F., Vallieres A. Functional and dysfunctional perfectionists: are the different on compulsive-like behaviors? // Behavior Research and Therapy. 2000. V. 38. № 2. P. 119—228.
- Hamachek D. Psychodynamics of normal and neurotic perfectionism // Psychology. 1978. V. 15. Р. 27—33.