Нарова (ăру)

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Нарова пăхăр.

Нарова — Нарваçум енчи авалхи халăх. Пуçламăшран Нарвăн икĕ çырăнĕсенче пурăннă, анчах водьран Нарва сылтăм çырăнĕнчен хĕссе кăларнă, тата çав вăхăтран сулахай çырăнта пурăннă.

Литература

• Прибалтийско-финские народы: История и судьбы родственных народов / Сост. М. Йокипии; Ред. рус. издания П. Мутанен. — Ювяскюля: Атена, 1995. — 504 с.: ил.
• А.Н. Насонов, ""Русская земля" и образование территории Древнерусского государства. Монголы и Русь", СП, изд. "Наука", 2006 г., 412 стр..