Мезозой

Мезозой е мезозой эри, MZ (ав.гр. μέσος — вӑтам + ав.гр. ζωή — пурнӑҫ) — Ҫӗр планетан кун-ҫулӗнчи геологиллӗ эра, вӑл 251,902 ± 0,024 миллион ҫултан каялла 66,0 миллион ҫул патне каялла (пӗтӗмӗшле 186 миллион ҫул патне каялла) тӑсӑлнӑ. Ҫак эрӑна пӗрремӗш хут британи геологӗ Джон Филлипс 1841 ҫулта палӑртса уйӑрнӑ.

Мезозой тапхӑрӗнче динозаврсем хӑйсене питӗ ирӗклӗ туйнӑ. Анчах пурă тапхăрĕн сиввисенче нумайӑшӗ вилсе пӗтеҫҫӗ.

Мезозой палеозой хыҫҫӑн, кайнозойран маларах пынӑ. Ку виҫӗ эра пӗрле фанерозой эонне майлашӑнаҫҫӗ. Мезозой эри виҫӗ пая: триас, юра тата пурӑ тапхӑрсене пайланать.

Вуламалли

• Иорданский Н. Н. Развитие жизни на земле. — М.: Просвещение, 1981.
• Короновский Н. В., Хаин В. Е., Ясаманов Н. А. Историческая геология : Учебник. — М.: Академия, 2006.
• Поленов Б. К. Мезозойская эра // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
• Ушаков С. А., Ясаманов Н. А. Дрейф материков и климаты Земли. — М.: Мысль, 1984.
• Ясаманов Н. А. Древние климаты Земли. — Л.: Гидрометеоиздат, 1985.
• Ясаманов Н. А. Популярная палеогеография. — М.: Мысль, 1985.
• Короновский Н. В., Якушова А. Ф. Основы геологии.