Лазурит
Лазури́т (ля́пис-лазу́рь) — Na6Ca2(AlSiO4)6(SO4,S,Cl)2 — витĕр курăнайман минерал, синкер сăртан кăвак-сăрă е симĕс-сăрăна çити, чи лайăххисем тачă синкер е синкер-фиолет, çаплах çатă кăвак.
Лазурит | |
---|---|
Формула | Na6Ca2(AlSiO4)6(SO4,S,Cl)2 |
Хутăш | шпатсем, пирит |
Сингони | Кубла |
Тĕс | Синкер |
Йĕр тĕсĕ | Çутă-синкер |
Ялтăру | Кантăк |
Янкăрлăх | Тăрă |
Хытăлăх | 5,5 |
Çыпăçтарулăх | Курăнмасть |
Катăлни | Раковистый,зернистый |
Тачăлăх | 2,38 — 2,42 г/см³ |
Çутă пăрăнни | 1,5 |
Çак чулăн «ляпис-лазурь» ячĕ Вăтам ĕмĕрсен пуçламăшĕнче çуралнă, «лазурь чулĕ» тени пулать. «Лазурь» самăх перс. «لاژورد» — лāжвард — синкер чула, лазурита пĕлтерет[1]. Италире вăл Lapis Lazzuli, Францире — Pierre d’Azur ятпа паллă. Хальхи «лазурит» ячĕ XVIII ĕмĕрте пулса тухнă. «Ляпис-лазурь» тесе лазуритăн тачă та пĕр тĕслĕ тĕксĕм-синкер тĕслĕхĕсене палăртнă.
Характеристика
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлетВуламалли
тӳрлетВикипедире портал пур «Геологи» |
- М.И.Пыляев «Драгоценные камни, их свойства, местонахождения и употребления». СПб., издательство А.С.Суворина, 1896 г.
- А.Е.Ферсман «Рассказы о самоцветах», издание второе. - Москва, «Наука», 1974 год
- С.Ф.Ахметов «Беседы о геммологии». — Москва, «Молодая гвардия», 1989 год.
- Б.Ф.Куликов «Словарь-справочник камней-самоцветов». — Москва, «Издательский Дом МСП», 2000 год.
- Андерсон Б. Определение драгоценных камней. — М.: Мир, 1983.
- Леви Э. О свойствах камней или о талисманах. — М.: Стрелец, 1900.
- Шуман В. Мир камня. Горные породы и минералы. — М.: Мир, 1986.
- G.F.Herbert Smith (Late President of the Gemmological Association of Great Britain) «Gemstones» (Revised by F.S.Phillips), London, Chapman & Hall, 1972.