Кӑҫатӑ

Кӑҫатӑ, ҫӑм атӑ — сурӑх ҫӑмӗнчен йӑваласа тунӑ ӑшӑ кӗҫҫе атӑ; хытӑ та, ҫемҫе те тӑваҫҫӗ.

Кӑҫатӑсем

Кӑҫатӑ (пима) — Еврази халӑхӗсен йӑла-йӗрке атӑ-пушмакӗ, ӑна типӗ юр тӑрӑх ҫӳреме усӑ кураҫҫӗ.

Кӑҫатӑ юрӑхсӑра хӑвӑрт ан тухтӑр тесе тӗпне тир е резинӑпа тӗплесе савлаҫҫӗ, е ҫиелтен калуш тӑхӑнтараҫҫӗ. Хӗлле сивӗрех пулакан вырӑнсенче кӑҫатӑна кивӗ кӑҫатӑ кунчин кӗҫҫипе тӗплеҫҫӗ. Ӗлӗкрех кӑҫатӑсене ытларах хӑмӑр, хура, сӑрӑ е шурӑ тӗслӗ тунӑ, юлашки ҫулсенче вара тем тӗрлӗ тӗслисем те тӑваҫҫӗ.

Этимологи

Кăçатă - Зимние сапоги, из двух слов Кăç (тюрк. Кыш) - Зима и Атă - Сапоги (Кĕçерни - Зимняя неделя, пример.) Аналогичный состав слова Çăпата икĕ сăмахран тытăнса тăрат Çуп - Лыко и Атă - Сапоги, Çуп-Çап (щепки). Çăпата сăмахĕнчен Чеботарев фамили тухса каят, ман кукамай фамили. Тата вырăсла сăмах Чеботы пулса кайнă.

Такмак

Ах, турă, тупата,

Ик урара çăпата.

Çăпата мар, кăçат —

Мана арăм вăрçать.

Вуламалли

• Обувь валяная // Краткая энциклопедия домашнего хозяйства. — М.: Государственное Научное издательство «Большая Советская энциклопедия», 1959.