Кил — хăй пурăнакан çурта, пӳрте, çурт-йĕре, çавăн пекех килйыша та, тивĕçлĕ эмоципе (кăмăлпа) палăртса калани.

Швед килйышĕ тăван килте (1902)
Ку сăмаха Киль тенипе пăтраштармалла мар

Каçăсем

тӳрлет