Кăранта́ш (тĕрĕк. karadaş, «кара» — хура, «даш» — чул, тӳррĕн, — хура чул)[1] — çыракан материалран (кăмрăк, графит, типĕ сăрсем тата тĕрлĕрен) хатĕрленĕ стержень евĕрлĕ инструмент, унпа çырура, сăрланă, йĕрленĕ, маркировкă тунă, (çурт-йĕр тунă тата япала туса кăларнă çĕрте), çаплах косметика ĕçĕсенче тата çавăн пек ĕç-пуçра ускураççĕ. Тăтăшах, хăтлă пулмашкăн, кăранташ стержĕнне ятарласа хытараççĕ.

Тĕрлĕ тĕслĕ кăранташсем.
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Кăранташ (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Тĕрлĕрен тăвакансен тĕслĕ кăранташĕсем, 1930-мĕш — 1960-мĕш çулсем

Кăранташсен тĕсĕсем тӳрлет

 
Ятарлă ӳнер кăранташĕсем
 
Хăтлав кăранташĕсем
 
Тӳркĕтеслĕ грифеллĕ кăранташсем.
 
Кăранташпа ластик.

Кăранташсем ахаллисем тата тĕслисем пулаççĕ. Ахаль кăранташăн грифелĕ графитран, вăл сăрă тĕспе (çутăрахран тĕксĕме çити — графит хыттинчен килет) çырать.

Кăранташ историйĕ тӳрлет

 
Механикăллă кăранташĕсем
 
Механикăллă кăранташсен грифелĕсем
 
1959 çулхи «Искусство» кăранташĕсем

Çав. пекех тӳрлет

Литература тӳрлет

Асăрхавсем тӳрлет

  1. ^ Фасмер М. Этимологический словарь русского языка: В 4 т.: Пер. с нем. — 4-е изд., стереотип. — М.: Астрель — АСТ, 2007. — Т. 2. — ISBN 978-5-17-059931-8

Каçăсем тӳрлет