Бармă

Бармă (^[1]) — сарлака хулпуççи çийĕ е саралака çуха. Бармă çийне тĕн енĕпе ӳнерленĕ, хаклă чулсене çĕлесе лартнă. Кнеç ăна мăнаçлăх тумĕ çийĕн хунă, XV ĕмĕрĕн вĕçнелле — аслă кнеç, каярах патша регалийĕ пулса тăнă.

Вырăс регалисем

Галерея

Алексей Михайловичăн барми
Михаил Фёдоровичăн барми
Авалхи çĕленĕ бармă (иккĕмĕш)
Бармă (Кивĕ Рязань) - элемент

Асăрхавсем

^ Тĕрлĕ çăлкуçсенчен: грек πάρμαι — çавра хулккан, е перс. berme — сыхлани, хӳтлĕх, е ав.-поляк brama — хĕрарăм алă-урине капăрлатмалли, е ав.-исл. barm — хĕрри, тухăç нимĕç barm (хулпуççи), вырăсла «çавăрни».

Литература

Барма // Толковый словарь живого великорусского языка : в 4 т. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд. — СПб. : Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
Бармы // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.
Бармы // Большая советская энциклопедия: В 66 томах (65 т. и 1 доп.) / Тĕп ред. О. Ю. Шмидт. — 1-мĕш кăл.. — М.: Советская энциклопедия, 1926—1947.
Ф. Ф. Комиссаржевский Бармы // История костюма / под ред. Н. Кочаровой. — М.: Астрель, 2005. — 10000 экз. — ISBN 5-271-105514-8

[1] Тĕрлĕ çăлкуçсенчен: грек πάρμαι — çавра хулккан, е перс. berme — сыхлани, хӳтлĕх, е ав.-поляк brama — хĕрарăм алă-урине капăрлатмалли, е ав.-исл. barm — хĕрри, тухăç нимĕç barm (хулпуççи), вырăсла «çавăрни».

[1]