Асфальт
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Асфальт (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Асфа́льт (ав.гр. ἄσφαλτος «сăрт-ту сăмали»[1], «асфальт»[2]) — сăрт-ту тата минераллă сăмала (историлле ят — «иудей сăмали»), хура е хура-хăмăр ялтăркка япала, 100 °C чухне шăранать, терпентин çăвĕнче, нехтăра тата бензинра ирĕлет. Çутçанталăкри битумăн тĕсĕ[3].
Юрилле тунă (çутçанталăкран илмен) асфаальта асфальтбетон теççĕ.
Çавăн пекех
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ Горная смола // Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 4 т. — СПб.: 1907—1909.
- ^ Древнегреческо-русский словарь Дворецкого «ἄσφαλτος». çăлкуçран архивланă 28 Раштав уйӑхӗн 2014. Тĕрĕсленĕ 16 Ҫурла уйӑхӗн 2014.
- ^ БРЭ, 2005
Литература
тӳрлет- Асфальт // Большая российская энциклопедия. Том 2. — Шаблон:Указание места в библиоссылке, 2005. — С. 429.
- Асфальт // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.