Анчар (сăвă)

Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Анчар (пĕлтерĕшсем) пăхăр.

«Анча́р» — Александр Пушкин 1828 çулта хайланă сăвă.

Анчар
Жанр:	стихотворение
Автор:	Александр Сергеевич Пушкин
Тăван чĕлхи:	вырăс
Пичетленĕ:	1832 çул

Тунă историйĕ

Ссылкăран таврăнсан, Пушкин ирĕклĕ пултарулăх ĕçĕсем пирки ĕмĕтленни пурнăçланаймассине ăнланса илнĕ, унăн хайлавĕсене цензура турлетни хурлантарнă.

Большевизмпа танлаштарни

Философ Иван Ильин, Шурă юхăмĕ майлăскер тата антикоммунист, Пушкин метафорипе патша Раççейĕн трагедине çапла пахаланă:

<…> развернулась всероссийское бесчестие, предсказанное Достоевским, и оскудение духа; а на этом духовном оскудении, на этом бесчестии и разложении вырос государственный Анчар большевизма, пророчески предвиденный Пушкиным, — больное и противоестественное древо зла, рассылающее по ветру свой яд всему Черная книга коммунизма

—миру на гибель. , Иван Ильин

Каçăсем

• Статья М. Ю. Лотмана(ĕçлемен каçă)