Амальрик де Бена

Амальрик де Бена – (Шартр Аморийĕ , фр. Amaury de Bène е Amaury de Chartres; лат. Almaricus, Amalricus, Amauricus (XII-мĕш ĕмĕр варри, Бен Шартр патĕнче, Франци - 1205 - 1207 çулсем хушшинче, Парис) - философ, теолог. Парис университечĕнче философи тата теологипе лекцисем вуланă. Чи чаплă вĕренекенĕ - Динан Давичĕ.

Амальрик де Бена
Amaury de Bène
Çуралнă вăхăт: XII-мĕш ĕмĕр варри
Çуралнă вырăн: Бен Шартр патĕнче, Франци
Вилнĕ вăхăт: 1205 - 1207 çулсем хушшинче
Вилнĕ вырăн: Парис
Ăслăх сфери: философи, теологи
Паллă вĕренекенсем: Динан Давичĕ
Чыславсемпе парнесем


|

|}

Кун-çулĕ тӳрлет

Пантеизмпа айăпланăскерĕ, унăн Рима кайса Иннокентий III патĕнче хăйне тӳрре кăлармалла тата Париса таврăнсан хăйĕн вĕрентĕвĕнчен тунмалла пулнă. Кун хыççăн вăл часах вилет, вара ăна Сен-Мартен-де-Шам мăнастиренче пытараççе[1].

Амальрик шухăшлавĕ тӳрлет

Амальрикпа çак виçĕ шухăша кăна çыхантарма пулать: Турă веçĕх. Кашни христианин хăй Христосăн пайĕ пулнине ĕненмелле, çăк шанăç çăлăнма Çăлаканăн çуралнипе вилĕмне ĕненĕ пекех кирлĕ. Юратура таракансене нимĕнле çылăх та çпăçмасть[1].

Амальрикансем тӳрлет

 
Амальрикансене вĕлерни

Амальрик вилсен ун вĕренкенĕсем (вĕсене амальрикан е амальриканец тенĕ) тĕ çыннисем хушшинче тата ахаль хаалăхра нумаййине курнă. Парисра кăна мар, тата Парис, Лангруа, Труа еапрхисенче тата Санс архиепикопствинче. 1209-мĕш çулта Парисри собор ку вĕрентĕве сивлет, Амальрик кĕлеткине вилтăпринчен хире каларса пăрахаççĕ. Вĕренекесен пĕр пайне çунтарса яраççĕ, ыттисене ĕмĕрлĕхех термене хупаççĕ. Инокентий- III Амальрик верентĕвне 1215-мĕш çулти 4-мĕш лютеран соборĕнчемайăплать[1].

Вуламалли тӳрлет

  • Новейший философский словарь: 3-е изд., исправл. — Мн.: Книжный Дом. 2003.— 1280 с. — (Мир энциклопедий).
  • Воробьева М. В. Христианское разномыслие: Словарь. — Спб.: Изд-во С.-Петерб. ун-та, 2004. — 96 с.
  • История философии. Энциклопедия. Серия: Мир энциклопедий Издательства: — Мн: Книжный дом, Интерпрессервис, 1376 стр. ISBN 985-6656-20-6, 985-428-461-1
  • Православная энциклопедия. — Издательство: Церковно-научный центр «Православная Энциклопедия», 2000 г., 752 стр. ISBN 5-89572-007-2
  • G. C. Capelle, Amaury de Bène (Paris, 1932)
  • Karl Albert: Amalrich von Bena und der mittelalterliche Pantheismus. In: Albert Zimmermann (Hrsg.): Die Auseinandersetzungen an der Pariser Universität im XIII. Jahrhundert. de Gruyter, Berlin u. a. 1976, ISBN 3-11-005986-X, (Miscellanea mediaevalia 10), S. 193—212.
  • Germaine Catherine Capelle: Autour du décret de 1210: III. Amaury de Bène. Étude sur son panthéisme formel. Vrin, Paris 1932 (teilweise überholt; S. 89-111 Zusammenstellung einschlägiger Quellentexte)
  • Bonofiglio M. Il panteismo formale di Amalrico di Bene: Testi di laurea. Genova, s. a.; Dal Pra M. Amalrico di Bene. Mil., 1951.

Каçăсем тӳрлет

Асăрхавсем тӳрлет

  1. ^ 1, 2 тата 3 Амальрих де Бена // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.