Адрианов Константин Адрианович
Адрианов Константин Адрианович (1843-1909) — вĕрентевçĕ тата педагог. Чăваш интеллегенцийĕн пĕр ăруне (ратнине) пуçласа яраканĕ (унăн ачисем вĕренсе пысăк çына тухнă). Ывăлĕсем:
- Адрианов Александр Константинович, — Чĕмпĕрти гимназире В.И.Ульянов-Ленинпа пĕр класра вĕреннескер; Хусан университечĕн историпе филологи факультетне пĕтернĕ (1896).
- Адрианов Николай Константинович (1869-1931), — чăвашран тухнă малтанхи тухтăрсенчен пĕри.[1]
- Адрианов Константин Константинович (1887-1971), — паллă тухтăр, Адрианов А.К. тата Адрианов Н.К. шăллĕ.[2][3]
Адрианов Константин Адрианович | |
Çуралнă вăхăт | 1843 çулхи çавăн 20-мĕшĕ |
---|---|
Çуралнă вырăн | Шетмĕ, |
Вилнĕ вăхăт | 1909 çулхи çăвăн 9-мĕшĕ |
Гражданлăх | Раççей |
Пурнăçĕ
тӳрлетКонстантин Адрианович Адрианов Чĕмпĕр кĕпĕрнинчи Пăва уесĕнчи Мăрат вулăсне кĕрекен Шетмĕ ялĕнче 1843 çулхи çу уйăхĕн 20-мĕшĕнче (кивĕ стильпе) çуралнă. Халĕ çак ял пирĕн района кĕрет. 1978 çулхи çу уйăхĕн 24-мĕшĕнче ăна юнашарти Ишлĕ ялĕпе пĕрлештернĕ.
Ăçта вĕренни
тӳрлетЧĕмпĕрти уес вĕрентĕшĕнче пĕлÿ илнĕ.
Ăçта ĕçлени
тӳрлетТури Туçари вăтам шкулта ĕçленĕ (1863-1900). Уес училищинчен вĕренсе тухсан (1863 çулхи çурлан 1-мĕшĕ) Константин Адриановича Туçари халăх училищине учитель пулса ĕçлеме янă.
К.А.Адрианов Туçари халăх училищинче 1900 çулхи авăн уйăхĕн 12-мĕшĕччен ĕçленĕ. Кун хыççăн Пăва уесĕнчи Чурачăкра вăй хунă. Туçаран Мăрат вулăсĕнчи Чурачăкри училищĕне пуп хĕсĕрленине пула куçма тивнĕ. 1909 çулхи çу уйăхĕччен Хусан кĕпĕрнинчи Çĕрпỹ уесĕнчи Халайпуçĕнчи земство шкулĕнче ĕçленĕ. Халайпуç ялĕ каярахпа Çĕньял Чуракассипе сыпăннă (хальхи вăхăтра Красноармейски районĕнчи Шывпуç ял тăрăхне кĕрет).
Константин Адрианович Адрианов 1909 çулхи çу уйăхĕн 9-мĕшĕнче ỹпке шыççипе вилнĕ.
К.А.Адрианов çут ĕçĕнче 46 çула яхăн ĕçлесе те кĕпĕрнери земствăран хăйне пенси памалла тăвасса кĕтсе илеймен.
Ҫӑлкуҫри текст(выр.)В год столетия со дня рождения В. И. Л енина чуваш скиеученые и журналисты установили, что вместе с ним окончил в Симбирске гимназию чуваш Александр Андриянов. Ф ам илия его была обнаружена в списке гимназистов V III класса, изучающ их немецкий и французский язы ки. Значился в этом списке и Владимир Ульянов. А лександр Андриянов был зачислен в гимназию по содействию Ильи Николаевича. Дело в том, что отец этого юноши —сын чувашского крестьянина Константин Андриянов — долгие годы работал учителем Тойсннской школы (ныне Батыревского района Чувашской А С С Р), которую не раз посещ ал инспектор народных училищ И. Н. У льянов. Он высоко ценил его педагогические способности и, отмечая усердие учителя-чуваш а в работе, чуть ли не ежегодно представлял его к денежной награде. Д ля огромной, бедствующей семьи учителя (в одном из своих прошений он писал: «В семье моей 14 человек, у меня больная жена, пятеро детей п 70-летнпй дряхлый старик со своим семейством») это было ощутимой помощью. Илья Николаевич помог ему такж е устроить детей за казенный счет в гимназию. Успешно сдав экзамены на аттестат зрелости, Александр Андриянов с целой группой выпускников Симбирской гимназии поступил в К азанский университет. Вместе с одноклассником Михаилом Кузнецовым (который впоследствии был назначен и проработал многие годы директором Ш ихранской учительской семинарии в Чуваш ии) он был зачислен на историко-филологический факультет. По заверш ении учебы А лександр Андриянов работал преподавателем ж енских гимназий К азанского учебного округа. Но вскоре, тяж ело заболев, умер, так и не увидев свою родину свободной от гнета царя, помещиков
и капиталистов.<Куçару: >
Чыславсем
тӳрлет1879 çулхи авăн уйăхĕн 5-мĕшĕнче Константин Адрианова халăха вĕрентес тĕлĕшпе тунă ĕç-семшĕн кăкăр çине хăюпа çакса çỹремелли "Тăрăшулăхшăн" кĕмĕл медальпе наградăланă.
Вуламалли
тӳрлет- Иванов, Михаил. Самое сокровенное. // Иванова В. А., Иванов М. И. И20 Радуга над Волгой/Худож. В. И. Х арламов.— М.: Сов. Россия, 1980.— 192 с., ил., 8 л. ил.— (В семье российской, братской).
Каçăсем
тӳрлетАсăрхавсем
тӳрлет- ^ Чувашская энциклопедия
- ^ Чувашская энциклопедия
- ^ Адриановсен ачисем пурте Тури Туçара çуралнă пулмалла, анчах та, ашшĕ-амăшĕ Шетмĕре çĕр пайĕсем тытса тăнăран, çавăнта çуралнă пек хут тутарнă пулĕ аслисем пирки. Ку ыйтăва тĕплĕнрех тĕпчемелле.
- ^ Асăннă çăлкуç. — с.29-30